’Vanmorgen ben ik nog bij jullie langs gelopen met de hond’, zei pas een vriendin. ‘En dan kom je niet even aan?’, was mijn weerwoord. ‘Was een beetje vroeg. Ik loop regelmatig dat rondje met een buurvrouw en haar hond en dan gaan we om half acht al weg. Dan is het nog helemaal donker.’
Nou staan we meestal om acht uur op en dan is ze natuurlijk al voorbij als ze tenminste dit rondje doet. Nu hoorde ik haar gisteren zeggen dat ze vanmorgen weer het vroege rondje deze kant op zou gaan doen met haar buurvrouw. Dat bracht mij op een idee. Ik zeg tegen Wim: ’Zölle wie’j ze es opwachten met een köpken thee?’ Wim is er altijd voor in om iemand te verrassen. Dus ik maakte een blad met de tekst: ‘De thee is klaar’, we zetten de wekker op half acht en stonden vanmorgen dus om half acht naast ons bed. Snel thee gezet en het blad met: ‘De thee is klaar’ opgehangen. Tegen 10 voor acht zagen we in de verte rode knipperlichtjes in het donker aankomen. Daar kwamen de beide dames met hun honden: een labrador en een teckel met de halsband met de rode knipperlichtjes. Ze waren volkomen verrast en we hadden een leuk half uurtje bij ons aan de keukentafel met drie honden om ons heen.
