Afgelopen vrijdag werd onze expowand in de Schepershof van nieuw werk voorzien. Dit keer van dhr Zeevat, die bij het activiteitencentrum De Nieuwe Brug schildert. Wij dames kijken toe hoe Co en Wim het ophangen verzorgen.
Het is al dertig jaar geleden dat we naar Emmen verhuisden, een bewuste stap. Maar dat het zo’n impact zou hebben, had ik niet voorzien. Van de een op de andere dag raakte ik mijn warme omgeving kwijt. Marijke waar ik lief en leed mee deelde, Klaas en Sanny die nog meehielpen in het huis aan de Laan van de Marel, Betsy waarmee ik al jaren vriendschap had, mijn scholen waar ik als invalkracht zoveel plezier beleefde, speciaal de Marnixschool aan de overkant waar ik vaak een praatje maakte en als handwerkmoeder ook heel wat middagen doorbracht. Even ervoor was ik nog met een hele klas kinderen naar Emmen gegaan met de trein om de bruiloft van meester Jos Groenewold op te luisteren. Ook met de Kwaliteitsdienst van Stork waren we al met ons uitje in Emmen en omgeving terecht gekomen. Wie had gedacht dat we er zelf een paar jaar later neer zouden strijken. Het lag niet aan mijn omgeving. Die waren behulpzaam genoeg, maar ik miste gewoon mijn Hengelose leefgroep.
Vanmorgen na de kerkdienst sprak ik Marry en IJsbrand bij de koffie en we haalden herinneringen op aan die begintijd van ons. Zij waren degenen die me er doorgeholpen hebben, ze woonden bij ons om de hoek. Daar voelden we ons erg welkom, net als bij André en Friedel die precies als wij vanuit Hengelo naar Emmen verhuisd waren. Ons wekelijks uitje was zondags naar de Rietlanden om te kijken hoever ons huis al gevorderd was. Na ruim een half jaar was het zover. We konden er in. Dick en Anda, onze vrienden van het eerste uur kwamen over om te helpen net als Friedel. Zelfs op de dag van de verhuizing, die we zelf met een gehuurd busje deden, bracht Friedel een grote pan macaroni. En na de verhuizing liep de kennismaking met onze nieuwe buurt perfect. We lieten gezamenlijk een vrachtauto met olifantenmest aanrukken. Zoiets geeft een band!!
Er is natuurlijk heel veel gebeurd na die tijd, maar al zien we elkaar weinig, de band met oude vrienden blijft.