Het was even schrikken, toch voorlopig twee weken dicht, geen aqua joggen voor ons. En nu maar hopen dat het bij die twee weken blijft. Het zijn een van de weinige uitjes die we hebben behalve ons bezoekje aan de

Op onze reizen met caravan, met of zonder Rick, trokken we vaak richting Schotland. Het is een prachtig en onbedorven stukje van de wereld, vonden we steeds.Ons eindpunt was de laatste keren vaak bij Hilda die met wat schapen, een

Alweer een paar jaar geleden bezochten we Museum De Casteelse Poort in Wageningen. Op dat moment was er een expositie te zien van de bekende Rijn- en IJsselschilder Ben van Londen. Hij trok met zijn vrouw op zijn woon- en

Wat kun je allemaal wel met kleine presenteerblaadjes doen? Gewoon een lievelingsdier voor iemand schilderen. Dit is Tess, de Mechelse herder van Alle en Anja.

De bladeren vallen en niet zo’n klein beetje. Waar het kan laten we het liggen. Rick kwam gistermiddag en met één oogopslag zag hij het. ’Dat wordt glad als het gaat regenen’, vond hij en pakte de bladblazer om in

Er zijn mensen die je altijd bijblijven. Ik kende Jantje van de schilderochtenden bij Ellen Kroeze. Ze straalde een en al positiviteit uit. Ze hield van het leven en van de mensen om haar heen. We hadden een klik met

Ergens in ons gezamenlijk verleden midden jaren 70, we woonden toen in Hengelo, zagen we in de Hengelose Schouwburg een toneelstuk waarvan ik de titel niet meer weet, maar wel de namen van de hoofdrolspelers. Dat waren Henk van Ulsen

Shaun, de Suffolk ram heeft het niet meer. Zo liep hij nog tussen zijn dames en nu hebben ze hem opgesloten. Hij laat het er niet op zitten en bonkt als een gek tegen de afscheiding. Het valt ook niet

De laatste keer dat we op vakantie waren was 2 jaar geleden. Rick was ook mee net als het jaar ervoor naar de Boomgaard. De bedoeling was om dat jaar naar Schotland te kunnen, ook met Rick. Dat had zijn

Zouden ze me nog missen? Wim vroeg het zich af toen ik alleen mijn boeltje pakte om naar het Aquarena te gaan voor onze 3 kwartier bewegen in het water. Hij had andere bezigheden. De 3 maandelijkse controle bij internist

Vanmorgen was ze er niet. Hoe ik ook riep van tsjiep tsjiep tsjiep… alleen het dappere haantje stond op me te wachten, die maakt lawaai voor twee zoals dat met hanen vaak het geval is. Dat tsjiep tsjiep is van

Wim vond het nog best spannend. Zoals in veel kerken mag er als gemeente niet meer gezongen worden in deze corona tijd, dus ook niet in onze PKN kerk De Schepershof in Emmen-oost. De leden van de Cantorij hebben daarom

Alles wat vroeger normaal was in ieder gezin zie je vanzelf verdwijnen. Zo hadden we op ieder bed een degelijke gestikte deken, lekker warm en zwaar. Het voelde veilig. Er zat een vulling in van katoen dat in blokken of

Wim roept van boven naar me toe. Ik ben beneden al bezig met de gewone ochtend dingen. Storm knuffelen, kip en haan voeren, een blik werpen op de 8 schapen van Rob, krant halen, ontbijt maken. Hij zit blijkbaar na

Ik dwarrel door de jaren. Het is net als het doorbladeren van een fotoalbum zoals ik door mijn verleden scroll. Ik zie Diny met de toen heel kleine Sacha op schoot. Ik lees over Riet die vertelt over haar kleinzoon