De vijfde chemo zit er op voor Wim. Vanmorgen werden we ontvangen door zuster Vera. Heel even kreeg ik beelden van de detective Vera voor ogen, maar nee… deze jonge slanke Vera leek er niet op. Ik mocht even mee

De drie deerns van de Haar. Zou ik dan toch ook op mijn moeder lijken? Volgens Diny viel die ook om de haverklap als ze even een druk momentje had. De dag voor hun bruiloft was ze bij de slager

‘Alles sal reg kom’, zei een van ons. ‘Behalve de kromme benen van Hofmeier’, antwoordde moeder Siet gevat. Het schijnt te maken te hebben met de vroegere slager Hofmeier die het varken dat geslacht moest worden tussen de benen klemde.

Vorige week kreeg ik van Jan en Ria een grote Paashaas van chocola, gelukkig in folie. Het zou anders te verleidelijk zijn om er van af te blijven. Hij was ook nog te groot om met z’n tweeën soldaat te

‘Een grapje’, zei ze,’ thuis uitpakken’. terwijl ze Wim een klein zilveren pakje onder de neus hield. De kerkdienst was voorbij en we zaten aan de koffie. De cantorij had prachtig gezongen. Heel bijzonder was het dat ze al zingend

Aron is een dierenvriend. Hij hoort ons niet eens als hij schapen of honden in de buurt ziet.

‘Ik heb hier nog twee Pippies voor je, als je het aankunt tenminste’. Rob had al eerder gemeld dat de Gotland Pels schapen in deze tijd gaan lammeren en dat die geregeld een drieling krijgen. Toen we een paar jaar

‘Zooo, mot jullie mekare de sokken al antrekken?’ Karin kwam gisteren binnen met de emmer om eens flink aan de slag te gaan hier in huis. Ze ging er door als een wervelwind. Meestal ben ik dan al naar het

Het moest er weer eens van komen. Na 4 november bij de presentatie van Brieven uit Barchem bij het allereerste oldershuus van de Egginks op de Jaeger waren we niet terug geweest in Vorden. Door de ziekte van Wim hebben

Al die ritjes naar het Scheper ziekenhuis beginnen een beetje te wennen. Precies op de goede plek stoppen bij de ingang van het parkeergebeuren zodat je net niet de paal met de parkeerkaarten raakt en er toch net bij kunt

Het kwam weer even boven toen ik mijn nog overgebleven tupperware bakjes pakte. Nee, die deegkom is er al niet meer…. Mijn kapster Chantal had een tupperware party. Eigenlijk dacht ik dat dat merk niet meer bestond, want het is

‘Man wat heb jij mooie sokken aan’, het schoot me er zomaar uit. Ruud, de vader van een tweeling die ik ooit in de klas had, zit naast me in de kerk en onder zijn chique broek komen een paar

Een paar weken geleden werd ik gevraagd of ze me mochten bellen voor een gesprekje over Ik mis je, dit i.v.m. het overlijden van Mark. Het is een radioprogramma van de EO net als Ik mis je voor de tv

Deze kindertekening van Eva ontstond zomaar spontaan op een woensdagmiddag, de vaste oppasmiddag voor Eva en Robin bij ons aan het Schoolpad. Hier is ze 7 jaar, maar zoveel aandacht voor detail. Let maar eens op de natte bal, het

We besloten de middag met Evelien Vrolijk en de Rwandezen Justine en Jean de Dieu met een gezellige maaltijd. Ja, Wim was er ook bij.