Weblog1
Gòh Theo…
Tja… zo is het begonnen. Ik schreef altijd al met plezier, maar om de puntjes op de i te krijgen doe je wat… en zo kwam deze gelegenheid voorbij. Ik schreef me in voor een echte schrijfworkshop. En ik ging…
De ene is de andere niet…
Jazeker, wij houden van dieren! Maar hoe zou het toch komen dat we alles doen om die lieve kleine zangvogeltjes vol gevoerd door de winter te krijgen maar als we een ekster bij de pindakaaspot aan de boom zien snoepen
Over vier bijzondere mensen en drie bomen
Het was een bijzondere middag in de Schepershof, georganiseerd door de Werkgroep Vorming een Toerusting. Ik denk er weer aan nu ik de foto’s zie van de verschillende mensen die hun verhalen deelden. Intussen zijn ze al niet meer onder
Een hartverzakking…
‘Ik dacht dat ik een hartverzakking kreeg’. Janneke wass even bij ons om haar eten in de magnetron te zetten. Tijden haar stage bij de Trans logeerde ze zo’n 1,5 jaar bij ons in de studio. We zaten even op
Keukenprins
Nadat ik in Hattem zo’n 1,5 jaar bij de fam. Sobering had gewoond werd het tijd voor een zit/ slaapkamer met gebruik van keuken in het stadje. Er kwam een kamer vrij bij Bennie en Johanna van de Berg boven
Leef in het Nu
Soms overvalt me een gevoel van heimwee naar ons vorige huis aan het Schoolpad. Dat had alles wat je een thuisgevoel geeft. Ook wat dat betreft is het wennen aan de strakke wit en grijze inrichting van de bungalow. Het
Die twee…
Je had ze moeten zien zitten die twee…. Ik ben even terug in 2008. Mooie herinneringen. Opa Wim met Robin, toen 10 jaar oud. Op hun gemak op de bank…de benen uitgestrekt voor zich op tafel, een kop thee onder
Alleen
Wanneer ik vroeger om me heen keek op straat of in de kerk en veel alleenstaande vrouwen zag die ik vroeger met zijn tweeën tegenkwam dacht ik er wel eens aan hoe het zou zijn als Wim eerder weg zou
Oud in Beeld
Zo mooi! In de ruimte waar we zondags na de dienst koffie drinken zijn de wanden weer gevuld met foto’s. Na de prachtig quilts nu weer indrukwekkende foto’s. We zijn heel blij dat we nu de komende maanden mogen genieten
De vogeltjes
Opoe van De Haar bracht me de liefde bij voor de vogels in de tuin. Ze nam me mee naar het nest van de gieteling in de heg. ‘Pas op heur, ie mot et nest niet verstoren’, fluisterde ze zachtjes.
Een bescheiden mens
Onze vriendin Dea was een bescheiden mens. Ze trad niet graag op de voorgrond. Maar ze had vele kwaliteiten. Ze kon prachtig tekenen en heeft heel wat ontwerpen gemaakt voor de kleden in de Schepershof. Â Toch had ook zij een
Over plannen en opruimen..
En meer van toen…ergens in 2012…Mooie herinneringen! We wisten dat er eens een verhuizing aan zou komen en begonnen al op te ruimen. Een huis met bijgebouw, kapschuur, Fins kota èn ons Wilhelminakeetje bevat veel verborgen plekjes. Het leven lachte
Honderd dagen…
Het werd vandaag verschillende keren aangehaald. 7 oktober, 100 dagen geleden begon de aanval van Hamas op Israël en mondde uit op zo het lijkt een totale vernietiging van Gaza. Het is ook 100 dagen geleden dat Wim zo plotseling
Na de Kerst….
Meestal liet ik de kerst- en nieuwjaarskaarten met al die goede wensen tot na Wims verjaardag aan de dikke balken om de opening tussen keuken en voorkamer hangen. Je zou denken dat in deze tijd van internet en FB wensen
De ganzen…
Al meer dan 25 jaar hangt deze aquarel print van een Engelse schilderes op een mooie plek in ons huis. Een paar weken voor onze 25 jarige trouwdag, we woonden nog aan de Kuifmees, gingen Wim en ik even rondkijken