Wat is dat nou weer…? Wim maakt soms vreemde gebaren. . Ik stond eens op het punt om naar mijn schilderochtend te gaan en Wim had alvast de auto klaar gezet. Mijn tas met verf en kwasten had ik al

Ook vandaag is bijzonder, want onze oudste zoon wordt 57. Vanmorgen feliciteerde Wim me al toen ik net mijn ogen open deed. ‘Gefeliciteerd met je oudste!’, ook zijn oudste natuurlijk. Zonet keek ik de weinige foto’s door van ons gezamenlijk

Gisteren was het een bijzondere dag. Op weg naar vriend Dick in Apeldoorn gingen we eerst een Tweets van het Schoolpad 4 afleveren bij een van mijn allereerste leerlingen ooit, Alie. Ik had verteld dat er een heel hoofdstuk met

Ooit aten we weer eens kip… je weet wel zo’n lekker kippetje in een braadzak bereid. Lang niet gehad. Wim had het gebraden. Ik mocht het verdelen. Rick at ook bij ons, want het was zondag. En die kan heel

Er wordt nog wel aan ons gedacht. Hebben we net de sint gevierd samen met de Timmertjes, gisteren kwam onverwacht Fred op bezoek. Hij heeft zich een paar weken vrij gemaakt om zijn moedertje van 91 op te zoeken in

Och het is alweer wat jaren geleden dat wij samen hielpen bij het bedden rijden in het Scheperziekenhuis. De zaterdag vooraf aan de Zondagse viering in het ziekenhuis brachten we dan de ‘Zondagsgroet rond op de afdelingen en nodigden de

Vanmorgen waren we even bij Jans en Geesje, onze naaste buren aan het Schoolpad. Nou ja… naaste… wel 400 m minstens van ons af. Nadat eerst vader Harm en 10 jaar later moeder Wolterdina overleed wonen nu Jans en Geesje

‘Drive not faster than your guardian angel can fly!’ Nee de auto die voor ons reed met deze spreuk op de achter nummerplaat reed keurig. Wim maakte me attent op de tekst. Dat mag in de krant. Meestal vallen de

‘Gao’j met de fietse?’, vroeg Wim die morgen, 9 jaar geleden. Het was mijn zwemochtend en ik pakte alleen al de fiets omdat ik het raar vind om de auto te pakken als je gaat sporten. Maar die dag zou

En zo is het alweer sinterklaasavond. Nou ja… een dagje eerder gevierd, samen met de Timmers. Onze kinderen haakten af, maar aanvaardden wel dankbaar de chocoladeletter die ik ze meegaf toen ze gisteren hier waren. Die van Rick had ik

We hebben de afgelopen 30 jaar heel wat van Groot Brittannië gezien. Nadat we vriendschap sloten met Tom en Joan Woodgate was dat een extra reden  om hun land te bezoeken. We keken er onze ogen uit en de sfeer

Jullie zien het goed, twee nieuwe exposanten dit keer. Louwina met haar prachtige tere aquarellen en Trijn in de veelkleurige acryl schilderijen. Trijn Maat- Blok groeide op in een groot gezin met 8 broers en 2 zussen en het overlijden

Je hebt van die huizen waarin je je meteen op je gemak voelt. Heeft dat misschien met je eigen familiegevoel te maken? Ik was ooit, ik denk wel 10 jaar geleden, een dagje naar Vorden, dit keer niet op familiebezoek

Ik heb een rare hoest en ben er ook verkouden bij. Het eerste wat je denkt in deze tijd is natuurkijk: o o corona… Dus maar even een zelftest gedaan. Daar kwam niks uit. Och… ik was niet echt ziek

“Iè könt ok niet zuken”, zeg ik regelmatig wanneer Wim iets kwijt is. Echt waar, soms ligt iets pal voor z’n neus en ziet hij het nog niet.“Waorumme zal ik zuken as ie-j wet waor et lig”, is zijn gevatte