Weblog1

Een bloempot?
‘An een bloempot heb ik later genog’, zei de nog heel jonge Wim vroeger tegen zijn moeder toen hij haar met de groentetuin moest helpen. Vader was al ziek en de oorspronkelijke tuin aan de Dorpsweg was enorm, een lange

Omdenken
Op een dag zit de 14-jarige Rob tegenover onderwijsadviseur KatrÃn Gudmundsson. Hij is er voor de zoveelste keer uitgestuurd. Haar hart krijgt barstjes. Ze besluit het eens op een andere manier aan te pakken. Spannend, maar het heeft effect. Lees

Only to keep the dust down
We hebben heel Groot Brittannië in alle weersomstandigheden doorkruist. Onze eerste kennismaking was dat in het Lake District, waar we bivakkeerden in een caravan van Keith en Margaret, zus en zwager van Tom Woodgate. We stonden op een camping aan

… als een Indiaan..
Nog aan het Schoolpad maakte ik me wel eens zorgen waar ik toch met al die verzamelde spullen heen moest. Ons huis was te vol… of misschien zou je ook kunnen zeggen: ons huis was te klein. Iemand gaf eens

Bijzonder…
Er waren al die jaren een paar dingen waar we aan gehecht waren, Wim misschien oorspronkelijk nog meer dan ik. Behalve dan het schilderijtje van mijn geboortehuis De Haar, ooit geschilderd door mijn tante Hermien. Het was ook haar geboortehuis.

Met hond?
We hebben al een heel stel honden gehad. Allemaal prachtige dieren, zowel innerlijk als uiterlijk. Toen , nog aan de Kuifmees, onze Schotse collie Laska een operatie niet overleefde vond Wim het tijd om zonder hond verder te gaan. Mark

Over drukplekken en andijviestamppot
Wat kan je doen tegen drukplekken kunstgebit? Ik keek maar eens op internet, want informatie had ik niet meegekregen behalve dat ik de prothese 24 uur moest laten zitten. Ik had tegen de behandeling opgezien en dacht dat de rest

Smerig spul…
En jaar of 9 geleden kreeg Wim ineens een soort uitslag en kon daardoor een tijdje niet mee naar het zwembad voor het aqua joggen wat we twee keer per week lang samen hebben gedaan. Hij lag goed in de

t Schoolpad
Wat hebben we samen een mooie tijd gehad aan het Schoolpad. En… de hele familie genoot ervan mee. Soms als logee, als campinggast of als regelmatige bezoeker. Ik voel me bevoorrecht dat we die jaren samen zo mochten beleven met

Het Bourtanger Moor
Het was zover. Na een mooi lied en een korte inleiding van Aly was het de beurt aan onze gast. We kregen voor onze Hedera avond Ranger Erik Bloeming te pakken. Hij werkt als zzp-er voor Staatsbosbeheer en is vaak

Aan alles komt een eind
Aan alles komt een eind. Wat hebben we genoten van onze eigen schapen aan het Schoolpad. Frans Kollmer hielp ons met alles en waren er echte problemen… daar hadden we dokter Harry voor. Zo moest hij eens geroepen worden bij

Die tandjes…
Soms herschrijf ik oudere stukjes van mijn website. De ene keer is het een aanvulling en af en toe laat ik wat weg wat niet ter zake doet. Als je eenmaal deze leeftijd hebt bereikt heb je zoveel herinneringen die

Een engel op je pad
Ergens in 2015– We zijn mooi op tijd voor de trein. Wim brengt Ria en mij naar het Station Emmen Zuid. Het is berekoud koud en we zijn te vroeg. We wachten dus nog even in de warme auto. Er

Hoop
Ooit kreeg ik van Diny een schattig klein boekje: Zusjes. Ik begin te beseffen dat het best bijzonder is om een zusje te hebben. We zijn lang met z’n tweeën  geweest. Samen sliepen we in een tweepersoons bed. Dat zie

Loeder
Aan het Schoolpad hebben we altijd een paar katten gehad om het muizenbestand onder controle te houden. Suze en Loeder waren de laatsten, beiden zijn minstens 20 jaar geworden, voordat We Dirk cadeau kregen. Als ik naar deze foto kijk