Weblog1

Beestenboel
Deze twee doen het al goed. Het begint hier wel een beestenboel te worden. Behalve de beide katten, onze trouwe Tessa en door de week Queeny hebben we een lam in de keuken en om het huis. Bovendien twee pony’s
Aktie in Eefde
Zeg niet dat mensen niets meer voor elkaar over hebben of dat iedereen alleen maar meer aan zichzelf denkt. Er zijn dorpsgemeenschappen en ik denk ook wel stadswijken waar het tegendeel bewezen wordt. Zo is er in Eefde rond kerst

Over afwas, de Cauberg en de 3 R’s.
Met neef Jan èn volle bepakking. ‘We moeten morgen wel even spul voor de vaatwasser halen’, meld ik Wim. Dat ding zit al weer bijna vol en er zijn geen tabletten meer. ‘Kun je er niet een keer gewoon afwasmiddel

Foster parent
‘Ik heb even een vraagje’, begint Rob onze schapenman. ‘Je hebt al eens gezegd dat je fleslammeren had….. en dat je die eventueel wel wilde opvangen. Is dat nog steeds zo?Weet je het zeker…. heel veel werk hoor!’En zo komt

Altijd blijven lachen…
Agnes bezig met het toiletteren van de pony’s. Volgens ingewijden zou ze het meest op haar moeder lijken, alleen is ze wat vrolijker. ‘Altijd blijven lachen’, was het devies van onze nu 102 jarige tante Heintje, toen ze gevraagd werd

Aan het Schoolpad…
Het is weer het logeerweekend met Agnes en dit keer kwam ze gewapend met viool en een spray voor pony Amber. Dus dat belooft wat. We hebben intussen al twee keer een oefensessie meegemaakt van haar beginnende vioolkunsten. ‘Het klinkt

Over soepen en zalfjes…
Hier achter de liguster zijn de brandnetels al gesneuveld, maar eerst gingen de toppen eraf voor de soep. Wim repareert het hekwerk van de erfscheiding, maar we willen geen toppen van de palen zien vanuit het raam. Je zou eigenlijk

En ik had nog niks…
Julia en Eva bij opa Ben en Anna bij mij….[i]After Eefde we went to Hattem. Here you see opa Ben with three of the nine granddaughters they’ve got: Julia, Eva and Lotte on my lap.[/i] “Maor wi’j hebt al twee

Franck
Soms krijg je zomaar een aardig mailtje van één van de neven of nichtjes die je samen met je eigen kinderen hebt zien opgroeien. Wanneer ze eenmaal volwassen zijn zie je elkaar niet meer zo vaak, meestal is dat bij

Moe… waor bunt mien schoene…?
Als Wim hier z’n slippers verliest hoeft hij er niemand naar te vragen. Wel lang geleden, het zal hier 1961-’62 zijn. ‘Waor he’j mien kamme elaoten?’ Wim heeft overal z’n vaste plekken voor, in dit geval bovenop het badmeubel. Ik

Heel veel geluk!!
1979–Met z’n allen op pad. De a.s bruidegom zicht rechts vooraan. ‘Trouw niet voor je 40 bent, wordt er wel eens gezegd, maar dat heb ik blijkbaar letterlijk genomen’. Zo begon de mail die we van een van onze jonge
Het houdt je van de straat…
Nee je hoeft niks voor me te bedenken’, zei Wim toen hij in 2000 met de VUT ging. Hij zou zich echt niet vervelen. En inderdaad kwam er een kookcursus en verschillende koren waar hij zich het hart en ziel

Het begin is er…
Mag ik even voorstellen: mijn naamgenootje Hetty. Het is de dikste van deze twee en net vanmiddag geboren. Het is bij Schoonebekers wel iets anders dan wij gewend waren bij de Texelaars of een mengsel ervan. Dan was het spannend

Kabouter Pum
Geesje. Ik had vroeger al iets met kabouters. Opoe vertelde ons over kabouter Pum. Ik had nl zo’n gebreid popje met een puntmuts die ik zo noemde. Zij bedacht er steeds andere avonturen voor. Het mooiste vond ik dat hij

St Mark Passion
‘Heb je zin om vanavond mee te gaan naar de uitvoering van St Mark Passion’, vraagt Wim me. Daniel Rouwkema, ook de dirigent van zijn Mannenkoor Valerius, is dirigent van het Vocaal Ensemble Magnificat, het voormalig El Shaddai. En ik