Weblog1
Vervolg
Toch wil ik de rest van het stukje van Wim de Groot even afmaken. Hij vertelt verder:: Ik geef u dit verhaal door, omdat het zo treffend illustreert waar wij met z’n allen zo’n last van hebben. We weten het
Een engel op je weg
Op een mooie plek in Ben en Diny’s tuin staat deze originele, door een Italiaanse beeldhouwer gemaakte, engel. Dit keer schreef pastor en ziekenhuispredikant van het Scheper Ziekenhuis in Emmen Wim de Groot een bijzonder stuk in Op Weg, het
Sfeer in etappes
Afscheid van Nieuw Zeeland.17-12-2007.Hier zit ik met Riet op het volop versierde vliegveld van Christchurch. Dat is kerstsfeer in etappes. Na m’n maandagse bezoekje aan buurvrouw Wielens wordt het toch eens tijd om aan kerstversiering te denken. Jennifer was al
Een stukje hemel
Wanneer ik van plan ben weer de weblog bij te werken hoef ik maar achter de pc te gaan zitten, Word op te zoeken en dan begin ik in een flits m’n gedachten weer te geven. Vandaag is het de
Valerius en de jongens uit Podznan.
“Je moet wel zorgen dat je op tijd bent… anders zit je op een veel mindere plek”, zeiden de buren al van Mark en Jennifer, echte Sleners, toen we vertelden van de plannen om met z’n allen naar het Adventsconcert
De grote truc.
In november is het hout op de top van de kapschuur vervangen. Koop, op de ladder, maakt de planken vast. Wim is een doe-mens. Je moet hem niet vragen om lang te vergaderen of ingewikkelde brieven te schrijven. “Ik weet
Gerhard is jarig! Hoera!
Gerhard, hier 1,5 jaar, op de Zundapp van Henk. Vandaag is Gerhard jarig, de oudste van onze drie jongens. Hij wordt 43, niet te geloven, maar het is zo. Aan m’n lijf en energie is natuurlijk wel te merken dat
De “ondergrondse”
Hier is het wachten op de verbinding met internet. Wim zit klaar met de lamp. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad, maar zoals je ziet functioneert het internet weer èn de telefoon. De “ondergrondse”van de KPN is geweest.
Bezakt en beladen.
Bezakt en beladen komen we bij de Bongerd vandaan. Wat een bakjes, potjes en vazen. Terwijl we door de uitgang gaan tikt Wim al met zìjn tas tegen de deurpost… rinkel de kinkel. Och… er zijn er nog genoeg over.
Gewoon een zondag!
Gisteravond besloten we om vanmorgen bij moeder van der Kolk te gaan koffiedrinken in het Zorgcentrum De Bongerd in Hattem. Als we bij Ben en Niesje voor de deur parkeren staat Ben ook al klaar om mee te gaan. Moeder
Het hert
Hier is t- ie dan. Na de kippetjes is er het hert.-zie: schilderijen. Ik werd geïnspireerd door een prachtige natuurfoto die ik vond op de site van Carla toen ik op zoek was naar een plaatje van een duinpan. Het
En dan…. zingen èn schilderen!
Het Kathedraal Jongenskoor van Podznan- Polen En dan gaat alles weer z’n gangetje. Wim is druk met oefenen voor het concert van Valerius met het Kathedraal Jongenskoor uit Podznan. A.s vrijdag is het concert in de Grote Kerk in Sleen.
Die Sint……!
Edith met haar rekengedicht. De eerste keer dat we geen echt toneeltje meer hoeven te spelen. Robin helpt bij het in de zakken verdelen van de pakjes en meeslepen naar de deur. Eva had ook het systeem bedacht hoe en
Hij komt… hij komt!
Queenstown 5- 12- 2007 Zou de goede Sint wel komen Nu hij ’t weer zo lelijk vindt….. Ik ben in afwachting van wat komen gaat. Zo meteen komt de stoet kinderen, aanhang, Robin en Eva en natuurlijk ook Opa Jan
Bert en Dineke
De Korte Kerkhofstraat. Een pentekening van vader Gerard van der Kolk, die behalve huisschilder ook een kunstenaar met de tekenpen was. De eerste van de neven van der Kolk is overleden. Bert, één van de zonen van oom Anton en