Jantje en Dika naost onbekend volk. Ik geleuve dat ze an ’t begin van den aovend foto’s emaakt hebt, want d’r steet nog gien koffieköpken op taofel en met een vejeurdag begin ie daor toch met. Ik misse eigenlijk Jo.

Wat mooi om mama hier zo stralend te zien zitten veur ’t kammenet. Ze kwam graag op de Boskamp waar ze heel goede herinneringen aan had. Naast haar opnieuw een voor mij onbekende en links natuurlijk onze Gerrit. [i]Erna vertelt

En nu de tantes. Naast een voor mij onbekende man zitten de zussen Hanna, Mies en Heintje. Hier staan zelfs de sigaartjes op tafel, zie je dat? Ik herinner me op de Boomgaard ook de blauwe wolken tijdens een verjaardag,

Dezelfde hoek van opzij….Naast Bram zien we Gijs die zich blijkbaar toch los heeft kunnen weken van z’n wild. Hij zei vaak:"Je zult het altijd zien. De stropers ruiken gewoon wanneer ik weg ben." [i]Erna weet raad: De man links

De foto, genomen tijdens het bezoek van ome Herman en tante Netty in 1965, waarop ze samen aan de ontbijttafel zitten, staat op tafel, zodat die er ook hier bij zijn. De fruitmand zorgt in de winter voor de nodige

Een nu wel heel oude opa Eggink. Eigenlijk noemden we hem nooit zo. Hij was onze eigen opa uut Barchem. Ik denk dat dit z’n laatste verjaardag op de Boskamp is- 8 februari 1970 misschien? Dan werd hij hier 92.Toch

Diezelfde Reini een paar jaar later…Wat ’n peerd hè?

Het lijkt me Reini Groot Nuelend op z’n klompjes, met z’n warme kousen onder die korte broek. Maakt niets uit. Hij heeft het naar z’n zin. Wat me opvalt zijn de witte steentjes die schuin op hun kant gelegd iets

Zo ging dat. Je haalde elkaar op om samen naar school te gaan. Niks geen wegbrengen door ouders. De groten namen de kleintjes mee. Hier gaan Reini en Erna met hun buurkinderen – denk ik- op weg naar de Julianaschool

Een leuke foto van lang geleden. Alle Toppers plus Andre( ja toch…?), een hond en een extra meisje dat ik niet thuis kan brengen.Wie deze foto ziet zal niet verwonderd zijn dat Joop nog zo druk in de weer is