Weblog2

Badend Hart
Lang… heel lang geleden waren hier twee families samen in hun geliefde vakantiehuisje op de Ferienstrecke nabij Badenhard. Het huisje was te klein om lang met z’n allen te huizen, maar wanneer de ene familie haar vakantie er bijna op

Rusland -Amerika
De titel doet me weer even stilstaan bij de tegenwoordige toestand, maar zingen schept verbroedering. Nooit de moed opgeven… Acht jaar geleden gaf Valerius een Voorjaarsconcert. Daar was heel Valerius druk mee. Kijk maar: Regelmatig gaat de deur van het

De Egginks
Ik zie aan het uitzicht door het raam dat het winter is op de Boskamp en het zou zomaar opa’s verjaardag kunnen zijn. Die werd steevast door de hele familie meegevierd op 8 februari. Het kan 1965 zijn toen Herman

We sing to delight
Je snapt wel dat dit wel een poosje geleden is. En nee….. dit is niet een Moslim met het gezicht naar Mekka, maar Wim die z’n verplichte ochtendoefeningen doet. De sappers staat op het tafeltje. Wim heeft hem eigenhandig uitgeprobeerd.

Garregie
In de tijd van mijn verkering met Wim leerde ik ook de buren aan de Dorpsweg kennen. Tegenover moeder Siet en de jongens woonde buurvrouw de Haan. Ik weet niet goed meer of haar man Wolter nog leefde. Maar buurvrouw

Irene
Irene, de vrouw van onze Amerikaanse neef Henri Eggink, is 20 oktober overleden na een agressieve vorm van hersenkanker. Ik had het al van Berdena gehoord die plannen maakte om naar Denver te gaan voor de uitvaart. Henri of Hank

Triestig…
Hier word ik wel een beetje triestig van als ik er aan terugdenk. Maar ja…. toch wel een beetje eigen schuld natuurlijk. Ik had alleen niet door dat deze krielen zo vaak broeds zouden worden. Na de vangst van de

‘Zo… dat begint al goed..!’
Jarenlang stond onze caravan op de Boomgaard en bezochten we familie en vrienden. We gingen graag bij de tantes aan die er toen nog waren: tante Hermien, tante Riek, Jantje, Jo, Janna. Ze zijn er allang niet meer maar ik

Flitsen
Wanneer ik terug ga denken bestaat mijn leven uit flitsen met achter elke flits een verhaal.. Ik zie zo de nog kleine jongens aan komen lopen met stokken die ze in het Weusthagbos naast onze flat verzameld hadden en voor

De gouden tip
We hebben heel wat beleefd in de jaren aan het Schoolpad. De kippen waren er een onderdeel van. Het begon uit de hand te lopen en er moest echt wat gebeuren. De drie kipjes waar we ooit mee begonnen waren