TV leverde contrasten Het was een zeldzame belevenis in Ander Nieuws te luisteren naar de 95 jaar oude boer Johan Eggink. Hij wordt een weerbarstig Christen genoemd, maar wie zoals hij, spreekt over zijn geloofsbeleving, kan niet anders zijn dan

Een van de laatste brieven die Herman schreef was er een aan zijn zus Heintje oudjaar 1999 en zoals we van hem gewend waren, opnieuw 8 kantjes.Waarde zus Heintje en Jan van Kriet Jansen, Hierin bedankt Herman haar voor haar

Tot aan het eind van zijn leven blijft Herman brieven sturen aan zijn Nederlandse familie. Een paar laatsten zaten in de map die Diny van Nel van Middelkoop kreeg. Sibley, 4 december 1997 Waarde zuster Heintje en Jan van Kriet

Als laatste dit gevoelige gedichtje dat veel zegt over wie Dina was. De eerste Lentedag De zon, de zon, jubelt plots allesBij de eerste warme zonnestraalEn alles schijnt opeens te levenDat voorheen dood leek, triest en kaal. De vogels tsjilpen

Juffrouw Meinen was een begrip. Ze woonde in Vorden dicht bij de fam. Aartsen en alle kinderen hebben wel enige ondersteuning gehad bij het leren van hun huiswerk. Ze was in de jaren 50, mijn jeugd, al gepensioneerd. Ze was

De Lochemse Courant kwam met de volgende rectificatie: Ere wie ere toekomt. Na het plaatsen van het gedichtje over de vernieuwde bank aan de Lochemse weg, kregen we bezoek van Dina Eggink te Barchem onder de Wildenborch die ons verklaarde

Een vernieuwde bank Ten gerieve van het natuurminnend publiek besloot het bestuur van de VVV alhier toch de baldadig vernielde bank aan de Lochemse weg niet te doen wegnemen doch deze maar weer op te knappen.Boven de vernieuwde bank troffen

In de 30er jaren waren uitstapjes en een weekje vakantie nog niet zo gewoon voor jongelui op het platteland. Je moet soms creatief zijn, besloot Dina. Zo was ze al een paar keer met broer Jan, zus Mies en een

Een mistige zondagmiddag Het kwam door die dichte zware mistDat niemand van die vogelschaarDat er spelend huppelde op de wegZag het dreigende gevaar Vlakbij was de auto toen ze hem zagenVerschrikt en bang stoven ze wegZe zochten allen een veilig

Na het overlijden van Dina vonden de kinderen dit gedicht van Dina. Haar vader schreef het over in haar gedichtenbundel. Zondag Zondag, ’t is gelukkig zondagDe gansen dag van werken vrij,‘k Wil nu niet denken aan al ’t werkDat stapelt