Weblog2

Biester veule bot, mien deerne….
Over gangmakers gesproken. Dit zijn er ook een paar, twee broers van moeder van der Kolk, Wim en Bรฉ de Bruin. Beiden waren bijzonder spraakzaam en hadden een groot gevoel voor humor. Bรฉ is de jongste en heeft altijd een

Ken je dat…?
Ken je dat…? Op een verjaardag of een grotere visite is er altijd een gangmaker. Op de verjaardagen van de Konings was het heel zeker ome Ab waarbij die rol op het lijf geschreven was. Het was natuurlijk niet mijn

Ganzen Geesje
Slechts één reactie op [i]de Stem van Stad of Dorp [/i]en meteen in de roos. Wel makkelijk wanneer je dichtbij het oude stadje Coevorden woont natuurlijk. Wil je meer weten over de Ganzenmarkt in Coevorden, die altijd gehouden wordt op

Daor he-j ’t gesodemieter….
‘Daor begint het gesodemieter al’, waren de woorden van oom Sjoerd toen de eerste brieven van vriend Wim binnen kwamen bij de familie Aartsen. Gerke was de oudste en begon met een vriendje het spits af te bijten. Ik was

De Stem van Stad of Dorp
Het wordt tot mijn gróte tevredenheid een vaste gewoonte dat Wim op 12 januari voor zijn verjaardag een Achterhoekse spreukenkalender krijgt van Ben en Diny. Behalve mooie Achterhoekse spreuken staan er korte verhaaltjes, gedichtjes, raadsels en af en toe ‘De

De N.H. Kerk in Vorden
Een foto van ‘onze’ kerk, de Nederlands Hervormde Kerk in Vorden. En hij is nog wel genomen vanaf de Lindese kant waar onze plek was. Niet dat dat zo goed zat. De banken waren te ondiep om goed te kunnen

Herman Kettelarij?
Ik geleuve dat โt een Kettelerieje isโฆ hoveniersbedriefโฆ?, meldde Henk Braakhekke bij deze foto. Nou is Diny in โt Vordense aardig bekend en ik stuurde hem door. En ja hoorโฆ โDaโs Herman Kettelerieje veur zien huusโฆ dat steet dโr nog.โToen

Over Puck, Greta 2 en Sacha…
Mark met Sacha. Pas kwamen de dieren van de Boomgaard van vroeger ook ter sprake. Puck was er één van, het paard dat pa had gekocht toen ik de deur al uit was. Mooi peerd en Diny kon dโr mee

’t Elshof nu
Op onze weg richting Linde kwamen we gisteren door Vorden. Op de Zutphenseweg zag ik ineens de gerenoveerde Elshof. ‘Stop’, riep ik tegen Wim en dat deed hij want hij zag een gaatje om te parkeren. Ik heb altijd m’n

’t Elshof
Net of de tijd heeft stilgestaan. Kleindochter Christine, wiens moeder in 1917 geboren is op de splinternieuw gebouwde [i]Elshof[/i], stuurde me deze afbeelding uit 1917. Ze vertelt dat ze enkele jaren geleden met haar zus en tante Riek Poesse binnen