Weblog2
Even een momentje…
Een van de vakanties die me bijgebleven is, is die naar Längenfeld in het Ötztal, ook nu weer met Klaas en Sanny. Albert, een vriend van Mark ging mee. Die twee zouden samen in een tent aan het andere eind
De zeevaarder
Gek is dat… ,maar als ik ga terugdenken aan onze begintijd samen, komen er steeds meer beelden naar voren. In de paar jaar ervoor kwam Wim natuurlijk al geregeld mee vanuit Hattem en leerde hier de familie aardig kennen. De
Afscheid van een geliefde tante…
Nu compleet: Negen jaar geleden namen we afscheid van tante Jantjen. Ds Jan Leijenhorst leidde deze ‘viering van haar leven’ in de Barchkerk in Barchem. Ze mocht de leeftijd der zeer sterken bereiken: 95 jaar. Nee het was geen triest
Het leven vol verrassingen..
Ik zit nog helemaal in onze gezamenlijke herinneringen. De periode aan de Marnixstraat in Hengelo was voor mij een toptijd. -1974-1983. Wat een actie en levendigheid bij ons gezin. Vaak komen de jongens uit de buurt Robert, Eddy en soms
Tante Jantjen
Nogmaals het stukje van Arie Ribbers in de Stentor, die aanwezig was op de begrafenis van tante Jantjen en wat ook bij hem herinneringen opriep. Het is alweer 9 jaar geleden dat ze op hoge leeftijd overleed. Ze is nog
De stal vroeger…. en nu..
Ja, het schilderij met koeien op de deel was af. In het blad Landleven had een mooi artikel gestaan met een prachtige foto. Het bleek over een stal in de Wiersse te gaan, bekend terrein dus. Het schilderij hing toen
Hier kom ik weg…
Nee, niet alleen Wim Harwig bracht mij bij de taal en de plek waar ik me nog steeds thuis voel. Die zondag werd het ook aangehaald in de kerkdienst die door gemeenteleden zelf in elkaar was gezet. We hebben daar
Gruuntesoep met worst
Eigenlijk dacht ik altijd dat de soep van buurvrouw Wielens haar eigen recept was. Elke zaterdag kookte ze een pan soep, lekker makkelijk voor de zondag. Het is een soort groentesoep en daar ging altijd een grote verse worst in.
De Haar
Regelmatig kijk ik even of Wim Harwig weer iets leuks te melden heeft. Misschien dat hij nog weer eens op pad gaat met de nieuwe camper of iets te melden heeft over Zeeland of bezoekjes aan familie. Toen ik eens
2014 De gevallene
‘Het afzetten an ‘t achterste beddeschot valt soms niet mee moar met een bettien hulp….’ Bij dit soort opwekkende mailtjes, zoals deze van neef Jan, schoot Wim toen in de lach. Het was die keer dat hij met de fiets