Waar zie je tegenwoordig nog zulke mooi gepoetste schoenen? Het was een belangrijke gebeurtenis in het leven van Bé de Bruin en Trinie Wiersma. Ze trouwden ergens begin jaren vijftig. Bé was de laatste van het gezin van Piet en

‘Heetten oew opoe de Bruin niet Olthuus van eur meisjesname?, vroeg ik Wim gisteren. ‘Ik geleuve et wel’, zei Wim, ‘maor as et anders is dan reageert Ben wel… en anders Henry… die weet et wel zeker’. Ik gok op

Opa de Bruin, hoe vaak heb ik die naam niet horen vallen als er een familieavondje was. Hij was niet groot, werd er gezegd, maar liep altijd rechtop. Vooral wanneer hij bv de kerk binnenkwam deed hij er nog een

Op de begrafenis van moeder van der Kolk sprak ik verscheidene nichten en neven van de van der Kolk-, maar ook van de familie van moeder van der Kolk… Sietje de Bruin. Dieneke is de oudste dochter van Bé de

Ook in Hengelo werd er Koninginnedag gevierd. Gerhard met hoedje en natuurlijk met z’n hartsvriendje Marcel. Mark toetert er al op los en ik ben net bezig om Rick achter uit de kever te hijsen.Toen we in januari 1968 in

Ik meende al dat er een betere foto was van dit uitstapje. Gerhard is intussen moe geworden van het stappen in het mulle zand, maar oom Henry heeft zich al over hem ontfermd. Het is me toch wat… die zondagse

In Aalten kwam de familie ons regelmatig opzoeken. Henry en Tonny zijn hier op bezoek en we gaan samen het gebied rond ’s Heerenbergh opzoeken en lekker wandelen op de Montferland.Ik vermoed dat ze met de auto van Tonny’s moeder

Van oktober 1966 tot half januari 1968 woonden we aan de Eligiusstraat 86 in Aalten. Het was de eerste poging van Wim om vaste voet op de arbeidsmarkt aan de wal te krijgen. Van scheepswerktuigkundige werd hij bij Staalkat service-monteur

Voorjaar 1967. Ik kom nog de enige foto tegen van Sacha die we hebben. Het was een goedzak voor kleine kinderen maar kon wel het een en ander aan, zoals je ziet. Gerhard vermaakt zich prima net als Sacha.. [i]Our

Mark met Sacha op de Boomgaard. Deze Sacha had haar naam te danken aan onze aller-aller-eerste hond toen we nog in Aalten woonden. Het was een pup van de grote zwarte poedel van Gerrit en Irene van der Kolk. Ze