Wim met Mark. Ik had het over flitsen die naar boven komen als ik aan een bepaalde periode denk. De stokken die de jongens mee naar binnen brachten en die net weer zo snel naar het bos gebracht moesten worden

Wanneer ik terugdenk aan onze 6 jaren aan de Jan Voermanstraat komen de herinneringen als flitsen in mijn brein terug. Karin en Alfred met zoontje Vincent aan de ene kant naast ons. Alfred was ook machinist op de grote vaart

[i]Iedere wekke steet d’r in onze krante een stuksken in een noordelijk dialect van Lamert Kieft. Mag ik graag efkes lèzen. Disse keer von ik et warkelijk de muujte weerd um jullie ok met te laoten lèzen. ‘k Hebbe ’t

Rick wat later op zijn Liliputter. We konden kiezen tussen een paar huizen toen Wim bij Stork ging werken. We hadden gedacht dat hij misschien op en neer zou moeten rijden of zelfs een kosthuis moest zoeken, maar nee… Stork

Oma Siet met Henry en Tonny op bezoek in Aalten toen Gerhard 1 jaar werd.Mocht je je afvragen wat Gerhard hier zo leuk vindt,… Henry laat Gerhard met z’n handje over zijn lip gaan terwijl de nieuwbakken oom Br br

De datum naderde dat Wim niet meer voor z’n nummer op hoefde te komen voor militaire dienst. Dat zou zijn in het jaar dat hij 27 zou worden. Hij had steeds gezegd dat zijn bedoeling was om daarna een baan

Toch ook logeren op de Boomgaard. Tot mijn verbazing en wat verbijstering werd ik ontslagen in mijn vaste baan als onderwijzeres aan de van Heemstraschool voor Chr. Nationaal Onderwijs in Hattem. De reden: mijn huwelijk. Als pleister op de wonde

Eierdijk 56 nu, de voorkamer was van ons en links boven was onze slaapkamer en hadden we bezoek… mochten we een extra slaapkamer gebruiken. Ik meen me te herinneren dat de huur iets van 52 gulden in de maand bedroeg.

Op 3 maar 1965 werd ’s avonds iedereen voorzien van een feesthoedje. Het was daar de gewoonte van familie en vrienden om zelf een feestje te maken. En dat deden ze. Wat is er veel veranderd in één generatie tijd.

Dacht ik toch de firma Tiktak te herinneren. Ben stuurt een foto van zo’n koffiekist waar moeder de koffie in bewaarde van de fa. Insulinde. En hìj kan het weten. Misschien staat die nog wel op hetzelfde plekje in de