Hier kan ik al weer ademhalen, we zijn heelhuids boven gekomen. Wij nemen een ander pas naar Keswick, eigenlijk per ongeluk maar dan kun je moeilijk terug. Was trouwens eng genoeg. ‘Wat he-j toch’, moest Wim regelmatig vragen als ik

Dit is weer het echte Lake Districkt. Het wordt hier niet voor niets het Zwitserland van Groot Brittannie genoemd. Maar er zijn er veel meer op pad in dit mooie gebied. Het is september en het zijn allemaal Vutters en

Even later gaan we op zoek naar het Lakeland Sheep and Wool Centre in Cockermouth, maar dat bestaat niet meer. Ze konden meer verdienen met het Shepherd Hotel dat er nu van gemaakt is, vertelt ons de mevrouw van het

En elke keer bezoeken we de Thornwaithe Gallery Behalve veel schilderijen, hout en kralen, sjaaltjes en meubeltjes zag ik deze stenen die beschilderd waren met dieren. Wie weet begin ik nog eens aan de Drentse keien. Het schaapje rechts boven

“Wa’s dàt noe weer… gien water?” We zijn net aangekomen in Keswick opnieuw op een campsite van de Camping- and Caravanning club, die zich ook wel noemt: The friendly campsite. En dat mag gezegd worden. We zijn zowel in Moffat

De schapen zitten erin. Zonder hond red je dit niet. Well done. De ene hond met de gedeeltelijk witte kop lijkt veel op Queeny, heeft ook een blauw èn een bruin oog.

De laatste morgen in Moffat krijgen we nog een toetje, the cherry on the cake! Ik hoor ineens een bekend fluitje en als ik uit het raam kijk zie ik een jongeman met zijn honden, allemaal bordercollies, want er gaat

Speciaal eentje voor Gerhard, de weermetert. Vandaag hebben we alles gehad van zon, regen, wind en kou, maar de rit die we maakten was prachtig. We reden van Moffat naar Selkirk. Daar zie je de echte Borders, zó mooi. Op

Zoals Vorden een standbeeld voor onze eigen dichter Staring heeft, staat hier midden in Moffat deze Scottish Blackface prominent aanwezig te zijn en we hebben er heel wat in het echt gezien vandaag! Hier zijn we dan weer. Moffat is

Op de terugweg is er nog veel meer moois, er worden schapen omgeweid met vier honden, jammer genoeg wat verder van de weg, maar mooi om te zien. Dan gaan we linksaf de B 847 op langs de Glen Errochty,