Ook in Hattem lag ergens nog een oude film, uit 1966. Neef Wim stuurde de link van omroep Gelderland. Ik woonde toen al in Hattem, net getrouwd en ook Gerhard was al geboren. Samen met Wim keken we vanmorgen deze

Omroep Gelderland liet gistermiddag een film over Vorden zien zoals het er in 1949 uitzag. Het was het jaar dat ik voor het eerst naar de lagere school ging. In lange rijen liepen we speciaal voor de film de school

Spontaan stond hij naast zijn fiets toen ik tussen de middag langs de Grote Gracht terugliep naar school. Hij droeg een stoere donkerblauwe jopper, zo’n houtje touwtje jas, je weet wel. En meteen kwam het er uit: ’Heb je zin

De naam Brincker zie je vaak op oude foto’s staan, blijkbaar een gerenommeerd fotograaf uit Zutphen. Vanuit de hele omtrek kwamen de mensen er naar toe om voor zich bij allerlei gelegenheden te laten vereeuwigen. Wim Harwig liet gisteren deze

Er was eens een tijd dat Wim nog geen baard had. Hij hield de opkomende baardgroei elke ochtend nauwkeurig in de gaten, eenmaal bijgewerkt gevolgd door een behandeling met een lekkere after shave.. Irish Moss als ik me goed herinner.

3 jaar geleden schreef ik dit stukje n.a.v het bekijken van oude agenda’s van Mark. Het was een bijzondere ontdekking. A very special present In een hoekje van de kamer staat de foto van Mark. Daarbij staat ook de mand

‘Wij vinden dit altijd de leukste huwelijksfeesten’, zei de mevrouw van de gelegenheid in Dalen waar we onze 25 jarige bruiloft vierden, maart 1990. Het was ook een leuke avond waar we mooie herinneringen aan hebben. De buurt met ons

Hier nog een verhaaltje dat Opa Korenblek vertelde en dat kleinzoon Dick Klein Geltink zich nog herinnerd van de ekster en de houtduif of zoals ze dat in het dialect zeggen "Van ’n ekster en de kooldoeve"Opnieuw gevolgd door een

Op de FB pagina van Ik ben een Vordenaar als… werd dit aardige verhaaltje geplaatst en ik vind het de moeite waard om door te geven. Voor de niet streektaallezers heb ik er de Nederlandse versie onder geplaatst, bijna net

Zomaar een herinnering aan een bezoekje aan moeder Siet in de Bongerd. Vaak zagen we daar ook Ben en na dat bezoekje gingen we met hem mee naar Niesje in het ouderlijk huis aan de Dorpsweg. Ben zorgde tijdens zo’n