De vorige uit 1919 was toch niet de laatste waar opoe met de mooie knipmuts op staat. Voor Herman naar Amerika vertrok werd deze nog gemaakt, toch ook een officieel tintje. Hier is het 1925, 6 jaar later en iedereen

Een laatste foto van de familie, nog zonder Bram, van onze opoe mèt knipmuts. Er zijn mu 9 kinderen en Mies, geboren in 1918, zit bij opoe op schoot. Ik vraag me af of dit een foto is die gemaakt

Een stukje van opa’s brief aan Hanna uit 1932 toen hij bij Herman en Nettie verbleef in Iowa. De mensen hier die wel eens met vakantie naar Holland zijn geweest, verwonderen zich erover dat ik het hier 6 maanden uit

De knipmuts van opoe uut Barchem. Het is een kunstwerkje op zich en ik vraag me af of ze dit van haar moeder geërfd heeft of zou ze dit zelf zo mooi gemaakt hebben. Ze was volgens mij de enige

Erna liet toen ook een babybloesje zien, gemaakt in de oorlog van parachutestof. Haar broer Wim had het gedragen, die net als ik in 1943 tijdens de oorlog geboren is. Nee… ik had zo’n bloesje niet

Het bijzondere kastje van Erna bevat veel herinneringen aan mooie mensen.

‘Ik durf het bijna niet te vragen….’ Ik kwam er net aan met m’n e-bike om naar tante Jantje en tante Jo te gaan. We waren een weekje op camping de Boomgaard. Johan wilde dit wonder op wielen dus ook

Wie het weet mag het zeggen. Ik herken tante Jo en haar nichtje Reintje Wesseling bij ….? Is het de melkfabriek? Of bij een boerderij waar melk verwerkt wordt. Ik was het even kwijt. Het zal omstreeks 1938 zijn. Neef

Het was een mooi ras koeien die ook vader Hein had. Het Maas-, Rijn- en IJsselvee, een stevige koe, geschikt voor zowel de melk- als de vleesproductie. Ik herinner me dat er ook keuringen waren. Ik was er eens bij

Jaren later zag het huis er zo uit.