28 juli- Precies weet ik het jaar niet meer, maar ergens in de jaren 90 gingen Rick en Berend met ons mee naar Wales. Ik maakte in die tijd al een verslagje van onze vakanties, gewoon nog met pen en

Jaren geleden zaten we gezellig als Achterhoekers- met aanhang – bij elkaar. Het was het begin van onze vakantie met Rick. Ook Wim en Marjan en toen nog Mo stonden op camping De Boomgaard met hun hippe camper.De familie verhalen

Weer een berichtje uit Down Under. Ruud heeft het nieuwe jaar ingeluid met een partijtje zwemmen. Het was meer dan 35 graden en hij zocht een van de meren op in de buurt, Ready Lake. Er was een mooi groen

Ik kreeg een mooie foto toegestuurd van een opgewekt drietal dames, zonder bijschrift. Henk Braakhekke vertelt in foto’s, ik meer in verhalen. Eén gezicht kwam me enigszins bekend voor, maar de anderen niet. Daar word ik altijd zo nieuwsgierig van.

Die Kerst van 1953 hadden we op de Boomgaard geen kerstboom. Het was allemaal te spannend geweest. Moeder Coba was op het laatste moment toch naar het ziekenhuis gegaan voor de bevalling van ons broertje Johan. En dat was geen

Ruud is al net als andere mannen: Hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed, is standaard. Maar daarna begint hij uit te pakken en krijgen we het nieuws uit noord Victoria uit de eerste hand: Enkele korte

Ruud was snel met het beantwoorden van mijn mail. Ik had immers nog nooit van een ute gehoord.Hij stuurde meteen een foto van zijn ute, een Ford Ranger met de gerepareerde squad bike. Deze had een kapotte as. Volgens Ruud

En zo vertelde Ruud in zijn brief verder over zijn leven en gaf antwoord op vragen die ik hem al eens stelde. Hij heeft gewoon zoals heel vroeger de stieren bij de koeien en vaarzen lopen en ik vroeg hem

14 dagen terug, net voor de operatie van Wim schreef Ruud Bruger een uitgebreide brief aan familie en mij. Het wordt er een hete zomer, ook in het zuiden van Australië. Het eerste deel gaat over het weer en het

Ik kan er niks aan doen, maar toen ik deze uitdrukking zag moest ik gewoon aan onze vader Hein denken. Als hij ’s morgens vroeg opstond, tja… de melkboer kan niet wachten, hoorde je iedere deur waar hij door ging