In een gezin met kinderen raakt een hond er aan gewend dat er met hem omgetut wordt. Wat een goedzak lijkt dit.Henry en Tonny hadden twee keer een boxer, voor eigen volk lief, maar er moet geen vreemde hond aan

Ach wat is dat toch altijd vertederend dat jonge spul. Hoe kleiner hoe leuker. Joop zie ik nu ook eens met een dier in z’n armen, is er ook gek mee. De pony heeft Reini gewoon aan een koetouw. Net

Hoe krijg je een stel Shetlandertjes zo op een rij? Je moet haast paardenfluisteraar zijn. Nou ja… Reini dus wel!

Bij ons waren de zondagmiddagen vaak gevuld met familiebezoek, vooral in de tijd dat opoe Bijenhof nog leefde. Dan kwamen vaak de families Aartsen en Harwig om te kijken hoe het toch met [i]mien vader en moder was[/i], zoals tante

Het zelfgemaakte lappenpopje dat Erna van opoe kreeg, op haar eerste verjaardag. De oproep van gisteren n.a.v. het telefoontje van oom Bram heeft al wat opgeleverd. Erna Bloemendaal reageerde enthousiast. Ze heeft opoe wel niet zo heel lang meegemaakt maar

Een heel andere foto tussen al die negatieven uit de beroemde melkbus. De middelste mevrouw wordt door tante Jo als mevr. Willemsen omschreven, maar wat me boeide aan dit plaatje zijn de slingers. Zulke maakten wij ook als er wat

De voorkant van de boerderij Top. Je ziet het bekende volkswagentje nog staan.Wat opvalt is het grote raam. Dat zal er vroeger niet gezeten hebben. Ook bij boerderijen heeft de vernieuwing toegeslagen. Er moest meer licht in huis komen en

Maar binnen bij Jo en Hendrik Jan was het goed toeven. Wat zijn er veel herkenningspunten met onze eigen jeugd. Zo’n lamp met kraaltjes hadden we op de Haar, en dan de scheurkalender en de prinsessenkalender, het pijpenrekje en de

Een vertrouwd beeld in die tijd: tante Jo bij de deur, wel met ’t schortje veur. We gingen eens op bezoek bij opa, maar de vogel was gevlogen en zat met een groot deel van de familie bij Jo en