Volle bussen worden bij de boeren gehaald en de lege weer mee teruggenomen. Soms werd er ook kaas en boter weer meegebracht.

De film bevat natuurlijk vele notabelen van Vorden en hun omgeving en dit is volgens mij de directeur van de Zuivelfabriek die net de deur van de fabriek uit komt.

Tja… hier kun je wel wonen als je directeur bent van de Vordensche Zuivelfabriek, in de volksmond de Botterfabriek genoemd.

De mevrouw uit de winkel van Emsbroek komt met touwtjes aan om de pakketjes veilig te kunnen vervoeren. Een ouderwetse service. Wim las pas nog op de Achterhoekse spreukenkalender:Dee goeie olde tied toen de mensen et zo slech hadden.

Hier is het duidelijker. Terwijl de jongeman zijn pakketjes achterop de fiets probeert te krijgen komt deze jongedame met een emmer en gieter van het degelijke soort naar buiten.Maar bij de deur komt er hulp opdagen….

Als ik het goed heb komt hier iemand uit de winkel van Emsbroek. Het is me onduidelijk wat er in die pakjes zit.

De directeurs-, notaris- en doktersvrouwen konden zich allemaal een dienstmeisje veroorloven. Toch mooi om de mode van de 30er jaren te zien. Een mooi meisje ook!

Raats matrassen was een begrip in het Vorden van toen.

Een echte jaren 30 woning kun je met recht zeggen. Och misschien is deze ‘directeurswoning’ wel ouder. Maar van wie dit is en waar die staat of gestaan heeft? Het doet me denken aan dat prachtige huis aan de Wildenborchse

‘Nee juf, dat is een zonnekoekje’, zei een klein meisje in mijn allereerste klas in Hattem. En ze wees een lieveheersbeestje aan. Ik dacht dat iedereen dat mooie kevertje met zijn rode schild met zwarte stipjes zo noemde, maar intussen