“Weet je nog van die caravan met Bernard”? Wanneer het woord kamperen viel in de lerarenkamer…dan kwamen de sterke verhalen boven.Ik was niet de eerste die met caravan meeging op kamp. De tweede klassen moesten aan het eind van het

Vroeger stond er naast de school een klooster waar verschillende broeders woonden die ook op school les gaven. Lang voor mijn tijd gaf de directeur hier Engels. Hij was een kloosterling en als ik goed ben ingelicht droeg hij nog

Op de Groen van Prinsterer Kweekschool zat Grada bij mij in de klas, de dochter van bakker Bosch uit Bronckhorst. Ze kwam vaak thuis met verhalen over een paar jongens die weer het een en ander hadden uitgehaald. Moeder Willemien

Als de vruchten groeien, groeit het roet ook. Ik moet er dezer dagen nog wel eens aan denken dat de stadsman de boer tegenwoordig met andere ogen aankijkt dan vroeger. Vroeger was het: domme boer, lelijke kaffer, maar tegenwoordig ben

En zo zijn er af en toe nog wat prettige dingen te beleven, als je je plicht maar doet op de plaats waar je staat, het doet er niet toe in wat voor betrekking.Of je nu zoals je zuster Bertha,

Er kwam nog veel meer uit de laatjes van tante Jo. Zowel zij als tante Jantje hebben veel waardevols bewaard. Opa onderhield door de jaren heen een briefwisseling met twee nichtjes, Dina en Heintje Eggink, allebei dochters van zijn broer

‘Heetten oew opoe de Bruin niet Olthuus van eur meisjesname?, vroeg ik Wim een aantal jaren terug. ‘Ik geleuve et wel’, zei Wim, ‘maor as et anders is reageert Ben wel… en anders Henry… die weet et wel zeker’. Ik

Zomaar een kennismaking met een Nederlands/ Amerikaanse in Florida. Ooit zei een gids in Oostenrijk me over Nederlanders: Die Holländer sind ein wanderlustiges Folk. Ik weet niet of Folk een goede weergave is, maar deze opmerking is me bij gebleven.

Het blijft een afgang in mijn herinnering, mijn eerste sinterklaasviering nadat ik het huis uit was. Er zijn er vele gevolgd maar deze was niet wat ik verwachtte. Die eerste sinterklaasviering toen ik niet meer thuis woonde was in Hattem.

Op de Achterhoekse kalender kwam ik eens een ontboezeming tegen van Gerda Egelink- niet zoveel anders dan Eggink….. toch? Disse wekke zat ik mien bi’j een breef van de Woningstichting gruwelijk te argeren. Ik laezen:“Na een succesvol resultaat is de