Op “De Boomgaard” groeiden we op met veel planten. De mooie voortuin was indertijd aangelegd door de vader van pa die tuinman was op kasteel het Medler. Maar vooral waren er ook veel dieren. Juno was de waakhond. Die zat

Het was de tijd dat Wim allang met de VUT was en waarschijnlijk net officieel met pensioen. Er was toen ook al genoeg te doen op erve het Schoolpad. We hadden behalve schapen, kippen en een paar geitjes ook een

De eerste bruiloft die ik meemaakte toen we eenmaal op de Boomgaard woonden was die van  Looman die met zijn huishoudster Leida trouwde. Hun eerste kind hadden ze al en nu werd er getrouwd. Tegenwoordig wordt er soms pas getrouwd

Nee, het zat er voor mij vanmorgen nog niet in om mee te gaan naar de kerk. De vroege ochtenden zijn nog zwaar vanwege de verse herinneringen. Maar Wim ging, hij vindt het fijn om tussen vrienden te zijn. We

Wat kwamen er veel herinneringen boven toen we bij elkaar waren om de begrafenis van moeder Siet voor te bereiden. Ik zie haar in deze outfit en denk aan het laatste wat we voor haar konden doen.  De dominee kende

Het moet hier hoog zomer zijn. Het gordijn is dicht getrokken tegen de zon en oom Sjoerd en tante Hermien zijn op visite op de Boomgaard. Oom Sjoerd in zijn ontspannen houding, steeds keurig in pak, vaak met een vestje

In 1932 ging opa Eggink op reis. Hij ging naar Herman in Amerika om te zien hoe het hem ging op zijn farm. Eigenlijk had hij zelf ook een heel avontuurlijke inslag, maar was getrouwd, kreeg 10 kinderen en ja…

Even terug naar 1953… Opa met twee van zijn kleinzoons Opa Bijenhof beviel het erg best op de Boomgaard. Hij kon overal op de fiets naar toe. Hij schilde de aardappels, voerde de kippen en hielp die eerste jaren mee

Het is rustig tijdens de oversteek, een mooi glad zeetje. Zonder problemen zijn we aan boord gekomen en lezen tijdens de overtocht nog een boek uit, wel met een whisky en een Baileys ter afsluiting.Na het uitvoerige English Breakfast staan

Deze laatste avond zullen we ons lang heugen… of misschien ook niet. We gaan het vast verdringen….!We bereiden ons dus voor op de afreis naar Newcastle. We staan wat dicht op het meertje en Wim wil even de auto anders