Ineens zie ik dat dit een speciale foto is. Even was Herman terug uit de USA en moet vanzelf de hele familie vereeuwigd worden. De laatste keer dat dit gezin voltallig op een foto staat.In 1938 zal Dina dat vreselijke

september 1942, de grote dag voor Hendrik Jan Eggink en Coba Bijenhof. Vooraan, het meest linkse meisje met de witte strikken in het haar is Ellie Sanders. Opa vertellen aover de Duutsers dee Vorden binnenrejen met hun grote tanks en

Nog maar een keer een oudje van zo’n 10 jaar geleden. Gewoon omdat ie zo leuk is. Opa Eggink had avontuurlijk bloed in zich. Hij wilde in zijn jonge jaren wel naar zee en hoopte dat hij wanneer hij toch

En dan ben ik maar zo nog niet van tante Aart af. Ken je dat… dat er door aan één bepaald iemand of een gebeurtenis te denken, gewoon in een flits, er een hele verzameling achteraan komt. Vannacht in mijn

foto: Tante Aart hoorde er helemaal bij in het toen nog jonge gezin van haar broer. 5 jaar geleden–Tante Aart is 100. Ze is niet eens onze tante Aart maar als zus van oom Sjoerd hoorde ze er in de

Toen opa Eggink een jaar of 94 was, was er een uitgebreid interview met hem op de tv. Het programma Ander mens waarin steeds een gesprek met bijzondere mensen te zien was werd dit keer aan Johan Eggink gewijd. Bijzonder

Een tijdje geleden al weer vertelde de Belg Damiaan Denis in Zomergasten iets over angsten. Als wetenschapper wil hij ons anders naar angst laten kijken. Hij verwonderde zich dat in het waterrijke Nederland zo weinig hekken staan bij water. In

Op de Boomgaard hadden ze heel lang een hond die Sacha heette. Deze Sacha had haar naam te danken aan onze aller-aller-eerste hond. We woonden nog in Aalten en neef Gerrit en Irene hadden een pup. Het was een pup

Opa benoemde het al in zijn dagboekje toen hij in 1932 bij Herman en Nettie verbleef en meehielp op de farm: de ‘cullevator’. Hier zie je ome Jan, zoals we hem kennen met alpinopet, in actie met zelfs drie paarden

Ik vind zomaar nog een aardige foto van de Boskamp, een familie plaatje. Hendrik Jan staat bij het hoofd van het paard en zo te zien wordt op deze manier even de melk naar het kruispunt gebracht waar het opgehaald