Het is nu al meer dan 3 jaar geleden dat Mark overleed en na die dag is ons leven nooit meer hetzelfde. Toch hebben we er een manier in gevonden om samen verder te kunnen en toch weer te kunnen genieten van de gewone kleine dingen die het leven voor ons nog in petto heeft. Gerhard en Rick zijn ieder op hun manier onze trots en steun.
Natuurlijk komt op een dag als gisteren de afscheidsdienst van Mark even weer boven, in onze ogen een afscheid van een onvoltooid leven. Maar wie ben ik om dat te zeggen. Op zijn manier heeft hij voor anderen veel betekend.
Aan het eind van de dag kijk je de berichten even na op de pc, mailtjes, website en FB. Daar zie ik ook de berichten langskomen van de 11e mei van de afgelopen 7 jaar. Waarschijnlijk was het toen net moederdag en ik zie het berichtje van Mark langskomen uit 2014: een liefdesverklaring zoals een moeder dat graag ziet of hoort: ‘Mam, je bent een topper’ Mark was altijd duidelijk en recht door zee in wat hij vond. Het laatste jaar van zijn leven heeft hij hier om ons huis een ongelofelijke berg werk verzet, getimmerd, gerepareerd, geschilderd, waar we nog steeds gemak van hebben.
Hij was geen gemakkelijke puber maar toch kreeg ik dit tegeltje toen van hem met moederdag. Het hangt sinds jaren in mijn Wilhelmina keetje.
