En er kwam een bedankje namens de collega’s van de Julianaschool in de Wildenborch, waar alle kinderen Eggink hun lager onderwijs genoten hebben.

Een foto van de Boschheuvel, het huis waar het gezin van Hendrik en Dika Kettelarij zo lang gewoond heeft. Toen de Boschkamp verkocht werd omdat het melken en boerenwerk te zwaar werd voor ome Jan, en tante Dika na het

Ome Jan en tante Jantje, even onder het werk, nog op de Boschkamp en natuurlijk ’t hundjen d’r bi-j. Ome Jan droeg meestal een alpinopetje als hij aan het werk was. Het moet toch omstreeks of vóór 1970 geweest zijn

Ome Jan, hier nog op de Boschkamp, zorgt nog even voor z’n koeien. Ik denk dat ze hier nog een extra voederkoek krijgen. In het laatste jaar van z’n leven heeft ome Jan een paar speciale brieven geschreven. De eerste

Nog een felicitatie uit 1943 van de fam. Kosse. Wat minder geoefend handschrift maar daarom niet minder gemeend….

Een gelukwens vanuit Haarlem van de fam. Willemsen is ook bewaard gebleven. Uitgebreid geadresseerd… en wat een mooi handschrift.

Een ouderwets recept van kletskopjes zoals die vroeger gebakken werden. Met zo’n voorraad in supermarkten en bakkers komt er bij mij niet meer van om zelf te bakken.Trouwens… wie moet het allemaal opeten als je een voorraadje aangelegd hebt en

Bij de gescande brieven en kaarten van tante Jantje behoorde ook dit lijstje met namen. Dit zijn waarschijnlijk de namen van buren van De Boschkamp. Bij bruiloften en andere feestelijke gelegenheden was het de gewoonte om gezamenlijk wat te geven

Deze foto dateert ook uit die tijd en zal niet zoveel later genomen zijn. Behalve de aardige brief die Jan en Jantje kregen ter gelegenheid van hun huwelijk van ene Bart en Emma, heeft tante Jantje ook deze brief van

En zelfs de rekening voor de rest van de feestelijkheden is er nog.Vaak werden die bruiloftfeestjes op de deel van de boerderij gehouden. Dan werden er lange tafels op schragen neergezet en netjes met wit papier gedekt en met punaises