Zomaar wat herinneringen aan het avontuur van moeder Coba en vader Hein in 1975. “As ’t vliegtuug naor beneden kump… verkoopt jullie de boel maor.” Met die woorden van mama en een bezoek aan de notaris en een kleine ingreep

Zomaar een stukje uit het reisverslag van onze ANWB reis door noord en Zuid Nieuw Zeeland. Wat ben ik blij dat we op tijd deze mooie droomreis konden maken. Wat een mooie herinneringen. Bovendien was het ’t begin van een

We woonden nog in Hengelo en Wim had nog een wens. Hij wilde graag rijles geven. Dat kon toen nog zonder diploma’s.  Elke donderdagavond en zaterdagmorgen kon hij zich uitleven met een rijschoolhouder in de buurt. Nadat hij met de

Toen opoe en opa Eggink afscheid namen van Herman toen hij in 1924 naar Amerika vertrok om boer te worden, wist niemand wanneer ze elkaar terug zouden zien. Het zou die keer 5 jaar duren. Daarna duurde het 17 jaar.

Pie…pieieie…kom dan, pie ie….’, ik hoor het opoe Bijenhof nog roepen naar de katten. Meestal had ze iets te eten voor ze. Een beetje melk ,denk ik, met wat stukjes oud brood, want toen deden de mensen nog niet aan

Je zou kunnen zeggen dat dit de moderne versie is van de tekst die vroeger op de Boomgaard aan de wand hing. Het was in die ouderwetse Duitse letters geschreven en wanneer er bezoek kwam mocht ik het voorlezen.Nu is

Op “De Boomgaard” groeiden we op met veel planten. De mooie voortuin was indertijd aangelegd door de vader van pa die tuinman was op kasteel het Medler. Maar vooral waren er ook veel dieren. Juno was de waakhond. Die zat

Het was de tijd dat Wim allang met de VUT was en waarschijnlijk net officieel met pensioen. Er was toen ook al genoeg te doen op erve het Schoolpad. We hadden behalve schapen, kippen en een paar geitjes ook een

De eerste bruiloft die ik meemaakte toen we eenmaal op de Boomgaard woonden was die van  Looman die met zijn huishoudster Leida trouwde. Hun eerste kind hadden ze al en nu werd er getrouwd. Tegenwoordig wordt er soms pas getrouwd

Nee, het zat er voor mij vanmorgen nog niet in om mee te gaan naar de kerk. De vroege ochtenden zijn nog zwaar vanwege de verse herinneringen. Maar Wim ging, hij vindt het fijn om tussen vrienden te zijn. We