Het team voor de volleybal van de Kwaliteitsdienst van de Ketel- en Apparaten Bouw mocht er zijn. Stoomwezen èn Kwaliteitsdienst waren aan elkaar gewaagd. Deze avonden waren bedoeld om de onderlinge band te versterken. En…. de aanhang mocht mee en

Buiten Buis met op de achtergrond de volleyballers van het Stoomwezen. Een man met charisma was het…deze heer Buis van het Stoomwezen. Doordat hij zijn werk als inspecteur van het Stoomwezen meestal door heel Nederland verrichtte werd hij de BuitenBuis

Wim z’n groepje van de Afname bij de Kwaliteitsdienst van de Ketel- en Apparatenbouw-KAB-afd Pijpenbuigerij Stork maakte overal een feestje van. Hier wordt sinterklaas gevierd. Piet de Jager als zgn zwarte Piet en Arie van Dooren met de mijter als

Klas 1 WP van de Machinistenschool, de latere MSvS, in Zwolle.Het is even zoeken, maar Wim zit net links achter de zesde van links van de onderste rij.De beroemde Jan Pap die ook al bij hem op de chr. LTS

In z’n tijd aan boord maakte hij uit resten deze leuke telegraaf, waarmee hij liet zien dat hij op school het een en ander geleerd had. In de tijd die hij doorbrengtt op de Machinistenschool in Zwolle, begint hij zich

Over de tijd op die Lts in Elburg heb ik hem weinig horen klagen. Wim was mager in die tijd. Hij at z’n moeder de oren van de kop, nam 12 sneden brood mee naar school en at ’s middags

Die lagere van Heemstraschool was geen onverdeeld genoegen voor Wim. Je zult het niet geloven, maar hij zat het liefst vooraan. Achteraan kreeg hij allerlei rare ideeën , hij was gauw afgeleid, zat meisjes aan hun vlechten te trekken en

Het wapen van Hattem. We hebben al vaak Hattem laten zien aan familie, buren en vrienden. Iedereen is steeds onder de indruk van zo’n mooi gerestaureerd en origineel gebleven Hanzestadje. De Gasthuissteeg waar de jongens op straat voetbalden is opgeknapt.

Gezicht op Hattem vanaf de Hoenwaard. Wims moeder wilde niet onderhouden worden door de diaconie en pakte alles aan. Ze verzorgde behalve de kerk zelf ook begrafenissen en meerdaagse vergaderingen, met hulp van de jongens. Zelfs Henry en Ben hadden

De Hoenwaard in de winter. Misschien was ik inderdaad aan de jonge kant om te betrekken bij het afscheid nemen van papa Hendrik Jan. Toch vind ik het goed er het tegenwoordig veel opener mee omgegaan wordt. Het is toch