Over bijzonder gesproken. Het programma hield heel wat in naast die schrijven van oud- onderwijzer C.F.C. Bösecke op de achterkant van dit blaadje. Zo vermeldt het dat jonker Van den Borch als kind de eerste steen had gelegd. Wat mij

‘He-j hier nog wat an?’. Henk Braakhekke is aan het opruimen. Veel oude blaadjes en rekeningen had hij blijkbaar bewaard voor je weet maar nooit. Maar als je kleiner gaat wonen moet je vanzelf inkrimpen. Elk jaar als we hen

Toen we hier aan het Schoolpad kwamen wonen ontdekten we een grote scheve houten hooihark helemaal van hout en met houten tanden die een eindje uit elkaar stonden. Het werkte goed bij het aanharken van wat los hooi.Ik kende alleen

Het boek ‘Brieven uit Barchem’ vordert. Peter gaat er dit weekend mee aan de slag. Tot dan leverde ik hem het concept aan om te laten zien hoe het gaat worden, maar om er een mooi geheel van te maken

Is er iets dat jullie opvalt aan deze foto? De enige die ik er van ken zijn Willem, Coba en Rika Bijenhof… oom Wim, mama en tante Riek. En dat zijn nu net die twee meisjes in de lichte jurkjes.

Ergens tussen een aantal gedichten die ik de moeite waard vond om te bewaren vind ik een gedichtje terug dat we na zijn overlijden in 1995 vonden in de zak van het colbertje van vader Hein. Hij had het waarschijnlijk

Na 1990 kregen we na de fusie vbo-mavo, havo en vwo klassen en dus ook meisjes!De taken waren goed verdeeld bij de organisatie van die brugklaskampen. In de loop der tijd waren er tenten en kookgerei aangeschaft en Wim Többen

‘Weet je nog van die caravan met Bernard?’ Wanneer het woord kamperen viel in de lerarenkamer…dan kwamen de sterke verhalen boven.Ik was niet de eerste die met caravan meeging op kamp. De tweede klassen moesten aan het eind van het

foto: De paprikakas van de EMCO werd geopend in 1990. Hier zou Rick gaan werken en opa en Diny kwamen over. Ook Glenn en Greta waren er bij. Memories: Vroeger stond er naast de school een klooster waar verschillende broeders

foto: Coba en Hermien ergens eind jaren 30. Ik vind een oud stukje dat me weer laat glimlachen. Die beide zussen Coba en Hermien leken erg op elkaar. Beiden waren ze nogal emotioneel en betekenden veel voor elkaar. Net als