De Geldersche Tramwegen bediende in die tijd ook Vorden. Hier passeert de bus net de Gems (van Emsbroek) bijna midden in het dorp. De grote gele bussen met een wit dak zorgden b.v. voor een wekelijks uitje naar de Zutphense

De man die we af en toe in beeld zien is dhr Groenouwer uit Amersfoort, de regisseur van deze Lamitofilm over alle bedrijvigheid die het dorp Vorden opmstreeks 1938 te bieden had.Hier loopt hij in de Dorpsstraat ter hoogte van

Bij het beeld van de badhokjes voel ik me weer even kind worden. Even bibberend aankleden, want echt warm was het daar niet vaak. Bij het schoolzwemmen moest het water minstens 16º zijn als ik het me goed herinner en

Wat een plezier kan het zijn… lekker in het water. Het is wel lang geleden dat deze Lamitofilm gemaakt is, 1938, maar zouden er nog kinderen van toen in leven zijn?

Nee deze enthousiaste zwemster ben ik niet. Dit is ook nog 1938.Lang geleden behaalde ik in dit zwembad in de Dennen mijn A diploma. Oom Sjoerd had ons op zijn manier de eerste beginselen bijgebracht. Op een zondagmiddag kregen we,

De achterzijde van het kasteel met de brug over de gracht. Eind jaren ’50 hebben we hier wel geschaatst. Ik denk dat het toen al verkocht was. Al vanaf 1208 bestaat het kasteel Vorden al, toen eigendom van het geslacht

De trap voor Huis te Vorden waar heel wat families in later tijd zijn gefotografeerd na een huwelijksvoltrekking. Dit was in mijn eerste levensjaren het kasteel dat het dichtst bij ons was. En wat hebben we hier gewandeld met Oom

Tussen de bomen door is nog net de Wildenborch te zien. Nog even kom ik terug op de Wildenborch. Erna weet het fijne van de familiegeschiedenis en meldt het volgende: Dan de Wildenborch. Ja, die kasteelheren konden er wat van.

foto: Dit mooie raam met vensters in zo’n ronde boog heeft Joop ook onder de Wildenborch staan en moet daar dus ergens in de omgeving te vinden zijn. Tea Groot Nuelend heeft nog een aardige aanvulling op De Wildenborch.Op 27

Al in 1373 wordt de Wildenborch genoemd. De naam betekent: burcht in het wilde moerasgebied en was in handen van roofridder Sweder Rodebaart van Wisch en bleef in diens familie tot in de 16e eeuw. Het raakte nadien in verval