In 1949 waren opa en opoe Bijenhof 40 jaar getrouwd en achter ‘De Haar’ werden foto’s gemaakt die in de loop der tijd steeds leuker worden. Jan is dan al in militaire dienst en heeft dik verkering met Gé. De

Vroeger was het normaal dat je een motor had om je van de ene plek naar de ander te vervoeren. Ik weet van vader Hendrik Jan die er mee naar de zagerij op het Medler reed, maar ook oom Jaap,

Gerhard, Iets meer dan twee jaar later waren we getrouwd en op 10 december 1965 kondigde Gerhard zich aan. Door de mail met Wilhelm werd mijn brein extra helder. In die tijd kwam een kraamverzorgster niet per auto maar met

Een onderonsje met pa omstreeks 1990. Een huwelijk binnen de familie omstreeks 1980, schat ik, was de aanleiding om te filmen. Wim Harwig is zijn filmmateriaal ingedoken en kwam dit stukje film tegen waar een deel van onze familie op

De 4e van de MMS in 1959. Mies: 2e rij van boven helemaal rechts. Ik weet ze nog allemaal…. En zo krijg je af en toe nieuwe leuke contacten. Vanwege de boerenkool van Marianne van een paar dagen terug keek

Niet alleen straten, hotels, molens en kastelen, beken staan in dit bijzondere boek. Zelfs een heel oude foto van de fabriek van Poesse staat er in: [i]Vorden in oude ansichten in de 20e eeuw.[/i]

Nee… dit boek is niet in de handel en dat is jammer voor de (oud) Vordenaren. Zomaar ineens kreeg ik dit boek toegestuurd door Peter Koers. Hij is geboren en getogen op de Kranenburg, dus ook een Vordenaar. Hij werkte

Ergens bij de nazaten van de familie Groot Nuelend Ruiterkamp en Bouwmeester is deze foto opgedoken. Hij zou van Gerda Rossel afkomstig zijn en werd doorgestuurd naar verschillende familieleden. Er werd gebeld en gemaild. Ze herkenden zelfs de gelaatstrekken van

Computers zijn rare dingen. Ze doen nooit wat je denkt dat ze doen. Als je ook maar een punt of komma vergeet word je meteen afgestraft: adress unknown. Zomaar zonder fatsoenlijke redenen gooien ze je mail in de afdeling ‘ongewenste

Lloyd met z’n houtkacheltje. Tonny en ik met Mary.- 1996- Ieder jaar krijgen we een mooie wens van een Canadese vriendin, Mary. Ooit, 16 jaar geleden bezochten we haar en haar man Lloyd in Cannington. Ze hadden al een paar