De Dijkpoort zoals de Hattemer schilder J.W. Liefers hem in het voorjaar van 1959 zag. Het kan natuurlijk verbeelding zijn, maar het lijkt me toch dat het Achterhoeks heel wat makkelijker te lezen is dan het Hattems. De klank die

De markt in Hengelo G was bekend als een gezellige gelegenheid om mensen te ontmoeten en paarden te zien. Pa ging er altijd heen en wij ook. Op de Achterhoekse Spreukenkalender kwam ik dit stukje tegen van Eddy Geurtsen en

De kerk van Bronkhorst. Deze komt uit het bundeltje: In en umme BronckhorstRiemelerieje van Willemien Bosch- Wentink. [i]Wat van ver kump… Ze hadden al sinds jaorenIn ’t zelfde darp ewoondMor nooit nog veur mekanderBelangstelling getoond Mor toen die blonde PleuntjenEen

Derde klas van de Kweekschool. Ik sta in het midden met het lichte vest en naast mij Grada die hier het praten niet kan laten. Aad is er niet bij, zeker vergeten…. Het stukje dat ik op 6-12-2009 plaatste. Grada

Het was een klas met uiteenlopende figuren op de Kweekschool voor onderwijzers in Doetinchem, zoals het toen heette. Niet alleen wat betreft de karakters maar ook hun geografische achtergrond. Ze kwamen vanuit de hele Achterhoek en Liemers, van Gelselaar tot

Soms komt er iets boven water waarvan je vergeten was dat je het had. Toen Jos en Margo op de Boomgaard hun huis aan het inrichten waren kwamen er na 55 jaar een paar schoolschriftjes van mij te voorschijn. En

Ik zat gisteren wat raar tegen die foto van ons interieur uit 1965 aan te kijken. De spullen klopten wel, het bankstel en de gordijnen met de West Side Story print, de Camel sigaretten die Wim meebracht van z’n reis,

Onze inrichting aan de Eijerdijk in 1965. Ik mag graag naar huizenprogramma’s kijken. Nee, ik blijf er niet voor thuis maar als ik er toch ben kijk ik het liefst naar oude Engelse huizen, schuren, molens, die gerenoveerd worden en

Deze aanvankelijk zeer onduidelijke foto kon ik nooit goed thuisbrengen. Tante Jo had als bijschrift hier : tante Hanna en Riek Jansen van Piepenbelt. Nu ik de stamboom met geboortedata van Erna Bloemendaal bekeek, is het duidelijker. Deze tante Hanna