Ik kan geen enkele foto vinden van ons verblijf in het Schwarzwald. Dick heeft er ongetwijfeld wel wat en dan nog keurig gerubriceerd. Deze is vorig jaar genomen toen we met z’n vieren op memorytour waren rondom Badenhard. Dick en Anda waren nooit teruggeweest. De plek van het toilet en douche onderin de Keller was onveranderd.
De vakantie in de Harz deed ons meteen verlangen naar een plek iets verder van huis. Die winter kwamen we bij elkaar en kozen samen voor het Schwarzwald, de streek van de koekoeksklokken.
Opnieuw kreeg ik een leermomentje. Wij kwamen wat later aan in verband met de operatie van moeder Coba en misschien waren we daarna ook wat overhaast op weg gegaan. In elk geval zagen we later onze aankomst en uitpakkerij op film terug, want Dick had intussen een filmcamera aangeschaft. Je wilt niet weten wat een ongeorganiseerd zootje uit de kofferbak kwam bij aankomst. Dit werd de vakantie van de buikgriep. Uiteindelijk lag iedereen wel een paar dagen plat, alleen Dick en Wim bleven in de benen om voor hun gezinnen te zorgen. Ik meen dat beide mannen zich al winkelend voorzagen van een extra paar bergschoenen. Hadden ze wel verdiend, vonden ze waarschijnlijk. Het kwam ook wel van pas want nu was de periode aangebroken dat er gewandeld ging worden. Onze eerste ervaringen met de sauna kregen we hier, want onze huisbaas had een sauna met zwembad voor de gasten. We zaten er in mèt zwembroek en bikini, want bloot in de sauna kenden we nog niet. Anda en ik lagen al gauw in het zwembad maar onze mannen hielden het wat langer vol.
Onze vijf jongens vermaakten zich opnieuw, net als wij, uitstekend met elkaar. Wij wandelden, praatten, ontdekten de omgeving en speelden ’s avonds canasta. Wim deed toch echt enthousiast mee. Het kan hier niet aan gelegen hebben dat hij na de gezamenlijke vakanties niet te bewegen is tot wat voor spelletje dan ook.