Hetty Site

Anda 8 Ventimiglia

Nog even Alleyras.

De vakantie een jaar later moesten we overslaan. Onze moeder was al ziek en zou dat jaar overlijden, we konden dus geen gezamenlijke plannen maken. Toch was het duidelijk dat de richting zuiden steeds meer begon te trekken. Dick en Anda gingen dat jaar naar Ventemiglia waar een appartement werd gehuurd en de dagelijkse gang naar het strand van de Middellandse zee begon. Ze waren er zo enthousiast over dat we een jaar later samen die grote reis maakten. Wel met overnachting, dat hadden we geleerd. Op de heenweg ergens onder het meer van Genève en op de terugweg in Zuid Duitsland. Wanneer we nu onze jongens vragen wat hun mooiste vakantie was noemen ze alledrie de vakantie met Dick, Anda , Ernst en Stefanop Vista del Mare naar Ventimiglia. Van te voren werden er wat standaard Italiaanse woorden geleerd, waarvan cinque gelati me bijgebleven is. We waren er al gauw achter dat het strand net over de Frans-Italiaanse grens bij Menton heel wat schoner en prettiger was dan aan de Italiaanse kant. De autostrada met de bloeiende bougainville was ook zo mooi! Dat werd dus Menton en in optocht belast en beladen naar een mooie plek op het strand. Wat hebben de jongens veel plezier gehad van onze opblaasboot. Anda en ik waagden ons voor het eerst oben ohne, net als veel andere dames.Toch hebben we behalve strand heel wat meer gezien, we maakten ook tochtjes in de omgeving: Grasse, St Paul de Vence, Monaco. De jongens waren ook op een leeftijd dat hun interesse groot was. In het Museum van Jean Couteau zagen we veel interessante dingen, een sidderaal boeide mij nogal. Stel je voor dat je die tegen kwam al zwemmend in die Middellandse zee. Op de terugweg gingen we inderdaad nog even zwemmen. Anda en ik tot aan een bepaalde boei. Laat ik toch op de terugweg even naar beneden kijkend een rare bochtige zwarte streep zien. Meteen zag ik die sidderaal voor me. Ik ben uit alle macht gaan zwemmen, Anda verbaasd achter me latend. Natuurlijk was het lachen geblazen toen ik het vertelde. Maar toch… na die zomer heb ik nooit meer in open water durven zwemmen.