En opnieuw memories. De eerste sinterklaas van Jos. Hij zal hier zelf geen weet meer van hebben, maar die keer vierden we dit festijn op de Boomgaard. Pa werd hier verwend. Ik vermoed dat dit een blok hout was. hij

Op dit moment de oudste en de jongste kleinzoon van opa Eggink. De kleindochters moesten nog komen. Yvonne en Monique bij Henk en Anneke en Joanne bij Johan en Joke. Elk jaar vierden we in de zomer de verjaardagen van

En toen kwam Jos, het eerste kleinkind, geboren op de Boomgaard. Pa was er maar wat trots op. Ik moet hem nageven, ik heb nooit verschil gemerkt in zijn omgang met onze en Ben en Diny’s kinderen en die van

Toen we nog in Hengelo woonden gingen we regelmatig naar oma in Hattem. Het is geen geweldige foto van oma met Rick wat kwaliteit betreft, maar de herinneringen aan oma met onze jongens is en blijft bijzonder. Gerhard, als enige

Er zijn mensen die je altijd bijblijven ook al heb je niet eens veel tijd met ze doorgebracht. Zo iemand was Frau Rosa, onze gastvrouw in Oostenrijk. Ze was bijzonder gastvrij, koffie en thee volop als we thuiskwamen van een

…schuilt een verhaal. Dit is de enige foto die ik nog heb waar zo’n oude tv nog te zien is, al is het maar een deel. Maar met dat verhaal bedoel ik het moment voor vertrek van een vakantie naar

+/- 1930 Oom Bram. Vind je het gek dat ik nu steeds een jongetje voor me zie met een korte broek en kousen er onder aan. Onze gesprekken gisteren met Dick zaten vol memories. En wat is er veel veranderd

Tja… Gerhard had weer andere ideeën, aangemoedigd door zijn oom. Wim ziet nog wel even leeuwen en beren. Vriendje Marcel vindt het ook niet alles. Toen we in januari 1968 in Hengelo gingen wonen, Gerhard was net twee, zei hij

En hier gaat nummer twee….