En als laatste… Erna vond deze nog na het overlijden van haar moeder en onze tante Jo. In een oude melkbus kwam nog heel wat te voorschijn waaronder ook veel oude negatieven en deze tekening. Waarschijnlijk is deze tekening van

Nu we het toch over pentekeningen hebben…. Joop vond er nog een tussen zijn voorraad. Het is een tekening van het huis waar hij en Wim, Reini en Erna geboren en voor een groot deel getogen zijn. Alleen heette het

Tussen de foto’s uit de Eggink familie op de cd-rom van Joop staat ook een mooie pentekening van een prachtig oud stadhuis met een trapgevel. Dan zit ik meteen te denken aan wie dit getekend kan hebben. Ik weet dat

Alweer? Rick heeft dit standaard antwoord altijd paraat wanneer wij weer eens een plannetje hebben om er even tussenuit te gaan. En meteen er achteraan. ‘ Jullie kunnen het nou nog doen’. In zijn ogen zijn wij al vreselijk oud,

TV leverde contrasten Het was een zeldzame belevenis in Ander Nieuws te luisteren naar de 95 jaar oude boer Johan Eggink. Hij wordt een weerbarstig Christen genoemd, maar wie zoals hij, spreekt over zijn geloofsbeleving, kan niet anders zijn dan

Een van de laatste brieven die Herman schreef was er een aan zijn zus Heintje oudjaar 1999 en zoals we van hem gewend waren, opnieuw 8 kantjes.Waarde zus Heintje en Jan van Kriet Jansen, Hierin bedankt Herman haar voor haar

Tot aan het eind van zijn leven blijft Herman brieven sturen aan zijn Nederlandse familie. Een paar laatsten zaten in de map die Diny van Nel van Middelkoop kreeg. Sibley, 4 december 1997 Waarde zuster Heintje en Jan van Kriet

Als laatste dit gevoelige gedichtje dat veel zegt over wie Dina was. De eerste Lentedag De zon, de zon, jubelt plots allesBij de eerste warme zonnestraalEn alles schijnt opeens te levenDat voorheen dood leek, triest en kaal. De vogels tsjilpen

Juffrouw Meinen was een begrip. Ze woonde in Vorden dicht bij de fam. Aartsen en alle kinderen hebben wel enige ondersteuning gehad bij het leren van hun huiswerk. Ze was in de jaren 50, mijn jeugd, al gepensioneerd. Ze was

De Lochemse Courant kwam met de volgende rectificatie: Ere wie ere toekomt. Na het plaatsen van het gedichtje over de vernieuwde bank aan de Lochemse weg, kregen we bezoek van Dina Eggink te Barchem onder de Wildenborch die ons verklaarde