Weblog2

In drie weken….?
Nou…???! Na dat weekend zwaaide ik Wim vanuit m’n klas na. Hij moest immers aanmonsteren!Hij zei nog wel:”Je kunt er altijd nog een belletje aan wagen. Ze zijn nog wel eens gevoelig voor vrouwelijke argumenten om verlof te krijgen”. Dus….in
Moeders wil is wet.
Dit werd eigenlijk een punt in de relatie met moeder van der Kolk. Ze bleef me net zo lief als daarvoor, maar ik ging wel bedenken hoever ik met haar mee wilde gaan in haar wensen. Ze is een sterke

Naar de Bruintjes
“Nu gaan we ook naar oom Wim in Zeist”, zei Wim. We waren bij Oom Bé en Tante Trinie in Nunspeet. Ja..het werd tijd om kennis te maken met Wims ooms en tantes die wat verder weg wonen. Bij onze

Twee geloven op één kussen….
Op mijn 65e verjaardag zijn Albert en Roelie weer van de partij. Intussen heeft Roelie drukke verkering gekregen met Albert Sobering. Dat staat onze collega Juf Thijen helemaal niet aan. Ze heeft hem vroeger in de klas gehad en……. Albert

Voetbal
Dat voetjebal een toch wel belangrijke rol in ons gezamenlijke leven zou gaan spelen? Ik had het kunnen weten!Onze relatie was nog pril èn wankel. Eigenlijk was het…uit. Nou ja…uit? Ik kom op een middag uit school en zie Wims

Meester de juffrouw is-t-er ook…
Na een jaar verkering wordt het tijd om ons te verloven! Er worden ringen uitgezocht, kaartjes gedrukt, we beginnen met het sparen van een uitzet. Ja dat deden we toen nog! Het wordt echt menens!De planning is 30 maart. Wim

De zwarte band
Op onze 25 jarige bruiloft werd dit huisbezoekje nog even nagespeeld door Mark… en Roelie Vellinga die mijn jurk en schooltas "geleend" had. “Ik heb de zwarte band met judo en ik kan iedereen op de grond leggen”, zei Jan,

In de stad….
Wim heeft zich ontpopt als een aardige keukenprins. Nadat ik zo’n 1,5 jaar bij de Soberings had gewoond werd het tijd voor een zit/ slaapkamer met gebruik van keuken in het stadje. Er kwam een kamer vrij bij Bennie en

De zoete inval
Moeder van der Kolk nu 96 jaar oud. Bij de fam. Van der Kolk viel ik met de neus in de boter. Gelijk 3 grote broers er bij. Piet was op dat moment in militaire dienst. Hij had verkering met
Zo ging het bij ons thuis…
De eerste keer dat Wim bij ons sliep zaten we zoals gewoonlijk allemaal om half acht aan het ontbijt met pannenkoeken en wachtten op pa en op Wim.. “Waor is Wim?”, vroeg mama. “In bedde, denk ik” zei ik. “Haal