Weblog2

Op het bovenhuis…
Toen Wim slaagde voor zijn examen werktuigkundige kreeg hij van opa de Bruin een horloge. Dat was me wat. Ook de andere drie konden er geen genoeg van krijgen. Om de beurt mochten ze het horloge wel even om. Vooral

Hattem en het Rode Kruis…
In 1963 ging ik het huis uit en begon mijn loopbaan in het onderwijs aan de van Heemstraschool in Hattem. Al was ik vast van plan om maar eens in de maand het weekend naar huis te gaan, dat viel

Opa de Bruin
Op de Fb pagina van Oud Hattem stond gisteren een filmpje van de Berghuizer papierfabriek in Wapenveld, later bekend als Kramers papierfabriek. Mijn gedachten gingen meteen naar Wims opa Piet de Bruin die er, na zijn huwelijk in 1913 met

In de klumpkes…
Mijn eerste herinnering aan Sinterklaas waren de ‘klompjes’ die Diny en ik mochten zetten op de Haar. Bij de schoorsteen in de grote keuken werden ze gezet met een wortel en een plukje hooi voor het paard en zongen we

Familie op de Jaeger
Er was nog een foto die Stefan was opgevallen en waar zijn overgrootvader ook op stond. Ik kende alleen de bewoners van de Jaeger zelf. Dat waren Hendrik Eggink, (broer van opa Johan Eggink) en Bartje Eggink- Heuvelink. Stefan kon

Tante Bartje
Vandaag kreeg ik een aardige mail van Stefan Haarman, een jongeman uit de Heuvelinksfamilie, familie van tante Bartje Eggink- Heuvelink van de Jaeger. Stefan is pas 26 maar al 10 jaar bezig met stamboom onderzoek. Hij kwam al googelend op

Waarom een hond?
Waarom wil iemand een hond? Groei je er zelf in je jeugd mee op? Ik denk dat dat met mij wel zo was. Altijd hebben we een hond gehad. Op De Haar was er Trixie. Op De Boomgaard Juno, Max

Begraafplaats Vorden
Het zwembad ernaast heet: In de Dennen, maar deze begraafplaats verdient die naam net zo goed. Nu ik goed kijk zie ik dat vader Hendrik Jan net de 35 jaar niet gehaald heeft. 21 januari1911 geboren en overleden op 8

Welke van de boys..?
Raar is het, je vergeet in de loop der jaren best veel maar zo hier en daar zijn er opmerkingen die je altijd bij blijven. Toen ik deze foto van mezelf zag moest ik er weer aan denken.In Hengelo verhuisden

Speciale momenten
Ik weet niet waarom, maar toen ik eenmaal klaar was met mijn opleiding en het huis uit ging had ik soms intense gesprekken met mijn moeder. Diny had ze natuurlijk nog dagelijks om zich heen en soms had ze behoefte