Coba met haar eerste tweeling…allebei wit.Coba with her first twins… both white. Ieder jaar hebben we tot nu toe jonge dieren gehad. Ik vind het een beetje kaal zo. We hebben jaren gehad dat we puppies, kittens, kuikens èn lammeren

Zomer 1994 Wim met Kim l. en Scott, hier nog als pup, ergens in de buurt van Exloo. De allerbeste aankoop die we hebben gedaan na het betrekken van dit huis was de aanhangwagen. Bij een groot deel van alle

Rick had er wel oren naar. In 1994 deden we iets wat je in deze tijd niet meer zo gauw zou doen. Dit huis aan het Schoolpad werd gekocht zonder dat we ons huis aan de Kuifmees kwijt waren. Pa

Tante Gerritje zei eens terwijl ze Mark z’n schoolfoto zag toen hij een jaar of 9 was: “Wat liekt den toch op oe”! Ik heb dat vroeger nooit zo duidelijk gezien. Maar nu ik die schoolfoto van mij weer zie,

“Wat is dit? Het dekseltje van de suikerpot ligt onderin de theepot”. Wim gaat siaasappels persen en thee zetten. “O…dat is gisteren al gebeurd. Ik wilde de deksel op de theepot doen en toen had ik de verkeerde deksel in

1983- Wim links vooraan naast André. Weten jullie eigenlijk dat wij vroeger best wel sportief waren? We zijn bijna altijd op volleybal of gym geweest. Op een bepaald moment toen we nog aan de Jan Voermanstraat woonden moest toch nog

Toen we trouwden in 1965 was het juffr. van der Meulen die het huis in de gaten hield, want in Hattem waren ze nog wel eens gewend om geintjes uit te halen zoals erwten in bed of wekkers in de

Het is bijna 20 jaar geleden dat we hier samen stonden. Intussen zijn pa en tante Gerritje en ook tante Catrien overleden. Toen ik de mapjes met foto’s nog eens bekeek zag ik nog veel meer. Klaas, vriend en collega

De buurt met Fokje en Jan, Roelie en Sieny doen een sketchje over onze kampeergewoonten. Wim die steeds maar naar een top wil en ik die liever iets voor de jongens thuis wil gaan kopen. Ik kwam niet meer bij

Niesje, Ben, Catharina en Paul Sietse. Voordat Wim en ik in 1977 12,5 jaar getrouwd waren, werd er in de familie al flink gevist over wat er voor hen in het vat zou zitten. Wij waren de eerste en moesten