Moeder Siet was een flinke vrouw en ik denk dat menigeen respect had voor haar hoe ze met haar jongens verder ging nadat vader Gerard overleden was. Ze was kosteres van de kerk, ze maakte die ook schoon. Eenmaal per

Maar vader Gerard had nog meer kwaliteiten. Er werd ook toneel gespeeld, mischien bij de chr. jonge mannenvereniging of de chr. Vakbond, maar de jongens vertelden dat hij er goed in was net als zijn broer Anton. Van Henry weet

De afdeling Jeugd leeft nog steeds bij de CMHattem. Vader Gerard was bij ‘de Meziek’ net als velen in Hattem, en wel bij de Christelijke Muziek Hattem. Want… verschil moet er wezen. Ik meen dat hij trombone speelde. Het is

Ben en Niesje weten het zeker… het is moeder Siet met Wim in de kinderwagen die net bij Teo Visser boodschappen gedaan heeft. Je vindt nergens zoveel bijnamen als in Hattem en dat gaat vaak van ouders op kind. Zoals

Het boekje met verhalen, verteld door Hattemers. Wim kan met verve vertellen hoe een keizersnede bij koeien gaat. Hij heeft eens mogen assisteren bij een koe op de Boomgaard en sinds hij dokter Vlimmen gelezen heeft en alle dvd’s van

De Dijkpoort in Hattem. Die auto moet je er in die tijd even bij wegdenken, maar toch is veel van oud Hattem bewaard gebleven. Nee hij werd geen boer, deze Albert Jan Eikelboom geboren in 1904 in Welsum, maar na

De Werverhof, een van de monumentale boerderijen langs de Werverdijk. Soms komen op één dag verschillende herinneringen boven die allemaal met elkaar iets hebben. Nu ik op weblog 2 met Hattem bezig ben heb ik me verdiept in oud Hattemers

De pomp. Vanaf de Dorpsweg kijk je hier links de Achterstraat en rechts de Kerkstraat in. Wim groeide dan op in een stadje, maar de boeren woonden vlakbij, in de binnenstad. De boerderij van de buren stond tegen hun huis

Hier kwam het terras van de Tinne waar wij onze van der Kolk reünie hielden.Ik weet niet wie het schilderde, maar het zou Chris van Dijk kunnen zijn. Toen broer Ben met de stamboom van de Eilanders op de proppen

Het was net een jaar na de ramp toen bleek dat er opnieuw problemen rezen. Dit keer was Hendrik van der Kolk niet van plan om nog langer pacht te betalen aan de gemeente Zwolle, terwijl de stad toch het