Weblog2

Engelse beestachtigheden…
In 2013 kreeg ik deze mail van Jan Harwig. Hij bracht in zijn jeugd veel tijd door met opa en opoe Bijenhof en mijn ouders op de Haar. Hallo luitjes, Enige tijd geleden vond ik tussen oude papieren een soort

Ook deze twee
Ook deze twee kunnen er wat van. Hier is de familie paraat op mijn verjaardag in 2007. Waar blijft de tijd. Mooie herinneringen

Moeder Siet
De laatste 8 jaar van haar leven, vanaf haar 90e, woonde moeder Siet in Zorgcentrum De Bongerd. Haar korte geheugen begon minder te worden, maar veel van vroeger bleef helder en zo had je altijd wel een gespreksonderwerp. Ze oefende

Van klompen tot kangaroos 15
Eindelijk weer nieuws van neef Ruud uit Victoria, Australië.Het is daar al flink voorjaar en druk druk! Ruud heeft me bij zijn eigen familie gevoegd met de mailwisseling en het is erg leuk om te lezen hoe het hem in

De schadden dreuge..?
De Achterhoekse knipmuts van opoe Eggink is bij Erna in goede handen. Het heeft een ereplaatsje in haar vitrinekast. In een boekje over Deugden en ondeugden oet den Achterhook van Joop Brens is nog van alles te vinden, zelfs gewoonten

Herinnering aan de Haar
Geen idee op welke plek dit plaatje gehangen heeft op De Haar. Toen ik vroeger uit huis ging mocht ik deze reproductie meenemen en heeft lang een plekje gehad ergens aan de muur. Op de achterkant had ik geschreven: Ter

De Haar
Toch nog een foto van mijn geboortehuis De Haar uit de verzameling van Wim Harwig.In gedachten beleef ik mijn jeugd hier opnieuw. In de kleine warme keuken waar opoe de scepter zwaaide hing een gaslamp met kralen boven de tafel.

De grote en kleine keuken
Agnes heeft een aantal verhalen geschreven over hun gezin op ’t Waorle. Het was een groot gezin, 10 kinderen als ik het goed heb. Onze opoe Kornegoor heeft als naaste buurvrouw bij de geboorte van een heel stel gebakerd en

Arm en tevraene…
Ik denk dat dit op zijn 90e verjaardag was. Alle kinderen, voor zover mogelijk, waren er. Naast hem iemand van de kerk die ook met preken per bandrecorder op zijn brommertje rondreed en daar door de bijnaam ‘het vliegend evangelie’

Gerrie
Vandaag gaan mijn gedachten vanzelf naar nichtje Gerrie waar ik mijn hele leven een band mee had. Ze steunde me in lief en leed. Toen we jong waren zongen we er wat af, ik met de hoge sopraan stem en