Voor sommige gelegenheden ging je in de 20 en 30er jaren naar de fotograaf. Deze foto werd van de jonge Gerard van der Kolk gemaakt toen hij belijdenis deed in de toen nog gezamenlijke gereformeerde kerk in Hattem. In 1944 kwam er een scheuring in deze kerk en nam het grootste deel, ook wel de art. 31 of vrijgemaakt genoemd, het kerkgebouw over. Gerard en Sietje bleven bij de kleinste groep hier en werden ook wel synodalen genoemd. Meer te lezen op: klik op de titel.
Vader Gerard werd koster in het gebouw achter de kerk, maar eigenlijk deed moeder Siet dat al gauw. Vanuit de kerk in dat gebouw kon je hun huis met balkon aan de Gasthuissteeg zien. Toen de kinderen klein waren moest er altijd een van de ouders thuis blijven en zo zag moeder Siet eens hoe Gerard het balkon op kwam en de jongens met een theedoek om de oren sloeg die gevaarlijke manoeuvres uithaalden op de rand van dat balkon. Meestal ging Piet mee naar de kerk want daar had je thuis het meeste werk mee, zo’n levendig kind. Zo wisten de medekerkgangers te vertellen dat Piet tijdens het zingen achterstevoren ging zitten en de maat ging slaan voor de mensen achter hen. Hij was muzikaal en is dat altijd gebleven, speelde jarenlang in een brassband en ook bij de politiekapel in Schiedam.
De Emmaüskerk werd later gebouwd en intussen woonde moeder Siet na het overlijden van Gerard met de vier jongens in hun huis aan de Dorpsweg, dichtbij deze kerk en samen met haar werd de taak van koster ook hier voortgezet. Op financieel gebied was dat geen vetpot en als moeder het al eens waagde om een iets ruimer budget te vragen, kreeg ze eens als antwoord. ‘Je mag blij zijn om in Gods huis te mogen werken’.
