Hetty Site

Ome Jans dagboek 1945 4 — Duitsers op de vlucht

Ome Jan aan het werk. Hopelijk zijn deze paarden de dans ontsprongen.

Zaterdag 31 maart
De geruchten gaan dat er 2 of 3 Engelse tanks Ruurlo binnen zijn getrokken en maar meteen van zich af hebben geschoten dat het een lust was. Ook wij hoorden zelfs het geknetter van de mitrailleurs en het knallen van de granaten, het was zeker ook bedoeld om de boel in de war te brengen en opschudding te veroorzaken.
En dat lukte hen dan ook wel. Een ogenblik later zagen we hier al Duitsers in grote haast door de binnen wegen komen daar de harde wegen steeds onder vuur lagen van de vliegers. Het was een fantastisch gezicht al die op hol geslagen moffen, zoals men ze noemt. Maar tegelijk was het ook een angstig en verdrietig gezicht van al die paarden en wagens uit de Wiersse, waar de Duitsers waren gelegerd. die we dadelijk herkenden, Paarden vol angst voor de Duitsers en de vliegtuigen die maar over ze heen vlogen. Ook het paard en wagen van Kamperman kwam voorbij, maar dat oude arme dier kon die zware vracht met manschappen en ransels niet zo gauw vervoeren als zij wilden. Toen gooiden ze precies bij Dinkelmans huis een grote hoeveelheid ransels af. Onder al dit gedoe kwam buurmans Gert met het paard aan de hand op een draf dwars door de rogge heen zetten naar ons toe, omdat hij bang was dat ze hun paard en wagen zouden vorderen om de achtergebleven spullen te vervoeren, maar dat liep nog goed af. Maar het paard van Oosterink werd de dupe van dat achtergelaten goed, want bij Groes lag nog een partijtje en dat moest dat paard maar doen samen met de achtergelaten spullen bij Dinkelman, een droevig gezicht om zo’n bekend paard te zien trekken met Duitsers achter zich. En waarheen? Men zegt naar achter het kanaal. En wij hadden ons intussen al blij zitten maken met het verdelen van die achtergebleven spullen bij Dinkelman. Jammer!

[i]Saturday the 31st of March

We heard that 2 or 3 English tanks have been entered Ruurlo and shoot and shoot lustily. Even we in Barchem heard the crackery of the machine-guns and the shells. It will have been their purpose to cause a commotion. And that succeeded. Later on we saw Germans in a hurry flee on the sandy roads, while all the main roads are to dangerous because of the fighters.
It was such a fantastic sight, all those ‘moffen’, as we call them, running away. But it was also very sad to see the horses and carts from de Wiersse, where the Germans had their encampment, who we recognized immediately. Horses with fear for the Germans and the planes who came over. We also saw Kamperman’s horse and cart, but that old horse couldn’t transport that heavy loads with all the men and their equipment. Than, exactly at neighbour Dinkelmans farm, a big load of equipment was left. And there came neighbour Dinkelmans Gert with his horse running through the rye to us, while he thought the Germans wanted to claim it, but that didn’t happen. But Oosterink’s horse had to suffer for it and had to take al the goods which were left behind. So sad to see such a familiar horse suffering with the Germans behind it.
And we had bad luck, we already had divided the goods at Dinkelman’s place and now it’s all gone.

[/i]