foto: 2012 Frank en Tim en Daan helpen me mee om de lammetjes de fles te geven.
10 jaar geleden, juni 2009-
Na het werken in de tuin is het goed om even bij het zwemmen je spieren op een andere manier te gebruiken. De zwemjuf probeert iedere keer de oefeningen bij het aqua joggen af te wisselen zodat het nooit verveelt. Op de terugweg fiets ik langs buurvrouw Anja. Ik zie haar zitten en ga even bij haar op de koffie. Kleine Tim is twee en is met kleurpotloden in de weer. Hij vindt groen de allermooiste kleur. Hij kent ook al blauw en rood. Daan ligt in de box en traint z’n arm en beenspieren door op handen en knieën wat heen en weer te wiebelen. Ze hebben behalve een paar mooie veulens ook een nieuwe huiskat, Boyd, een kitten nog. Ik heb nog nooit zo’n soort gezien… zo aanhalig en helemaal vertrouwd met de kleintjes. Ze zet haar nagels niet uit. Frank gaat al naar school en wil af en toe bij ons komen om ‘bij te praten’, zoals hij het noemt. Ach het is net als vroeger bij ons met de drie jongens.
Wim is even naar buurvrouw Wielens voor z’n wekelijkse bezoekje. Ze is afgelopen weekend 83 geworden. Toen was het groot feest. Ze genoot van alle belangstelling. ‘Neem de mensen zoals ze zijn’, is een uitdrukking van haar en zo is dat. En wanneer ze zich niet lekker voelde en buikpijn had was dat liefzeerte. Haar ootie—Drents voor opoe– had nog zo’n uitdrukking wanneer er iets aparts gebeurd was. Dan zei die: ’t Is me toch wat in de wereld van God!’
Pas kreeg ik van haar hamlapjes mee, nog van de slacht. Dat wordt smullen straks.
Nu, juni 2019:
Ik aqua jog nog steeds, het werken in de tuin wordt goed minder. De veulens van Anja zijn verwisseld voor Drentse heideschapen, de meeste waren fleslammetjes. Zonet bracht ze drie vachten om te spinnen en te vilten.
Intussen voetbalt Tim als de beste en gaat na de vakantie naar het Hondsrugcollege. Frank heeft net examen gedaan en gaat als het meezit straks naar het Drents College afdeling Zorg, maar komt nog steeds om ‘bij te praten’ en om hulp te bieden. Daan leeft zich uit op het erf met eigen fantasieën en mag nog een jaar voor hij naar het Voortgezet onderwijs gaat. Hij weet al dat het Terra College wordt. Hij is van de dieren en de planten.
Buurvrouw Wielens is niet meer. We missen haar, haar belangstelling en haar warme aandacht en de mooie uitdrukkingen blijven ons bij.