Na het overlijden van Mark heeft iedere hoogtijdag of herinnering dag een scherp randje. We hebben de Kerst gehad, Oud en Nieuw, Wims verjaardag en Marks geboortedag op 2 februari. Nu vandaag nog, de 6e maart, de dag dat hij afscheid nam. Aan alle hulp, praatsessies en inspanning van veel lieve vrienden om hem heen, kwam een abrupt einde en moeten we het met herinneringen doen. Maar de liefde blijft. De liefde van hem voor ons en andersom is altijd sterk gebleven. Ook zijn naam wordt nog vaak genoemd. Rick benoemt geregeld het bankje boven dat aardig vol raakt. ‘En dat verhuist straks ook mee als jullie naar je nieuwe woonplek gaan’, meldde hij zaterdag. Hij weet het zeker.
De dag begon met een attente lieve mail en later meer steuntjes. Een vriendin kwam speciaal even aan en konden we bijpraten over onze herinneringen aan beide kanten.
Het lied dat we toegestuurd kregen deed ons goed. Het voelt als een warme jas, om opnieuw met Rick te spreken.