Sonja en Monique komen logeren. Het is maar voor één nacht en Monique houdt er niet zo van, maar ’t is goed om het toch maar eens te proberen. Ons “gastenverblijf” is er klaar voor.
Dit voorjaar heb ik hun hond Hector geschilderd en na die tijd hebben we contact gehouden, vooral mailcontact. Daar is Sonja heel goed in! En mama Ans is al een paar keer met de meiden hier geweest. Ze promoten m’n boekjes in Schipborg en omgeving. Goed hè?! Sonja heeft ook al een flyer ontworpen. Ik denk dat we die nog moeten aanpassen of een tweede maken voor de scholen.
Dertien jaar geleden kwamen er voor het eerst meisjes bij ons op school. Dat kwam door de verplichte fusie met het KDC. En nu kregen we dus ook een vbo/mavo klas met zes meisjes er bij. De mentor van een brugklas, Tonny Tibben, kon bij zijn begeleiding wel wat hulp gebruiken van een vrouwelijke collega. Ja als je alleen jongens gewend bent!
En wat was dat leuk om weer meiden in de klas te hebben. Ik had ze vier uur per week voor nederlands en één studieuur.
Het werd zo leuk dat ze in de zomervakantie alle 6 drie dagen bij ons gekampeerd hebben. We spraken af dat ik ze wel wilde helpen met koken, maar dat ze zelf moesten plannen wat ze wilden gaan doen. Nou, ze zijn ons terrein bijna niet af geweest.Scott was toen nog een pup, altijd een geliefd speelobject! Alleen wilden ze één keer naar Barger-Oosterveld om de jongens uit de klas op te zoeken.
En ze kwamen kijken wanneer er lammeren geboren waren. Af en toe spreek ik Gerda of Monique (andere Monique natuurlijk) nog. Monique is vrijwilligster bij de ziekenhuisomroep en belde me een tijdje terug voor een interview dat toen ook rechtstreeks uitgezonden werd.
Gerda is nu assistent-bedrijfsleidster bij de Lidl. Geweldig om te zien hoe die zich ontwikkeld heeft.Tijdens dat jaar in de brugklas is haar vader overleden. Haar oudste broer runde daarna met hulp van de jongere broer en de twee meisjes het huishouden, naast z’n baan. Petje af!
