Ach… die Frits met z’n scootmobielen in de serie van Hendrik Groen. Ik herinner me hem in allerlei reclamefilmpjes. Heb je dat nou ook dat er een zin maar in je hoofd blijft hangen. Het beeld komt er dan vanzelf bij. Zo blijft me die reclame bij met Frits Lambrechts die stoer op een bruggetje van de Gamma uitroept: ‘Ik heb altijd al aan het water willen wonen’. En die kop er bij…. net of hij verrukt aan de Grote Rietplas staat te kijken.
En dan die met de kreet: ‘’k Heb em zelf ook…. Daar moest ik aan denken toen Westhoekse medeblogster Ani eens vertelde over een hemd dat ze vroeger voor haar oude moeder moest kopen in de manufacturenwinkel op de hoek; ‘Prima kwaliteit… krimpt niet…’ en inderdaad…’ ‘k heb ‘em zelf ook’.
Toen was er weer zo een die blijft doorspoken in m’n hoofd: ‘Gewoon doen’ en ik zie die grote ogen van ‘Natas’, die je zo’n beetje smekend aanpraat van energieleverancier te veranderen. Het is de kreet die Mark ook vaak had als ik ergens aan twijfelde. Inderdaad: ’Gewoon doen!’
Ik kijk al weer uit naar het voorjaar. De wei is leeg en dat vind ik niks.
Toen ik zelf nog fleslammeren vroeg op Marktplaats en onze schapenman Rob nog niet in beeld was zat ik eens tussen de middag op het bankje met een nieuw zwart lam aan de fles. Toen Mark even langs kwam was ik benieuwd of hem iets bijzonders opviel. Ik had verwacht dat hij zou zeggen: ’Heb je hem geverfd?’ of zo. Maar hij was te druk met het afwerken van allerlei telefoontjes van zijn werk.
Ja ja, ik had er toen net weer een paar lammeren bij. Eén van drie weken die te weinig bij z’n moeder kreeg—van een drieling–, één verstoten lam dat telkens in de hoek getrapt werd door moeders en één van een drieling, één dag oud- die net de biest gehad had. Allemaal blauwe Texelaars!
’s Nachts gaan ze allemaal in de schapenstal lekker onder de rode lamp want zonder moeder is ook niet alles.
Ik had toen wel de advertentie van Marktplaats afgehaald waarin ik de oproep deed: Hebt u een moederloos, verstoten- of een lam van een drieling? We halen hem graag bij u op! Maar nu….. was het even genoeg.
Dat ‘we’ klopt wel want Wim gaat met plezier mee, hoewel hij eerst niet zat te wachten op die beestenuitbreiding. Susan meldde al: ‘Die Wim houdt wel heel veel van je dat hij zo in je hobby meegaat!’
Ach… door de jaren heen groei je aardig naar elkaar toe!
Tegenwoordig heb ik alleen de lusten en niet de lasten. Rob is er voor alle voorkomende problemen en we hoeven straks alleen maar te kijken naar het gedartel van de lammeren en de verschillende schapenrassen die hij ons brengt.
Alleen…. toch ook graag een paar lammetjes aan de fles als het weer zover is.
Foto: Tegenwoordig de fleslammeren van Rob. Hier zijn het 2 Schoonebeker lammeren en een Drents heidelam.