De tuin komt tot leven. Elke dag is er weer wat nieuws te zien. Jammer genoeg ook de onkruiden die toch niet verstikt worden door de klimop of andere bodembedekkers. Maar het doet wat met je als het dit prachtige weer is. Ik denk aan de opmerkingen van Rick over de rozen. In een stuk border zijn die bijna overwoekerd door de dovenetels, klimop en viooltjes en meer wild spul. Ineens kreeg ik het te pakken en ben begonnen met een schoonmaakactie.
Gewapend met hark en hak kreeg ik er heel wat uit. Er liggen nu al drie stapels op Rick te wachten en er komt nog meer bij want nu kan ik het niet meer opgeven. Jammer dat mijn lijf protesteert. Ik moet mijn energie beter verdelen. Tussen de witte rozen voor het huis staat sedum en veel bollen. En warempel ook de opkomende blaadjes van het zo verafschuwde zevenblad. We noemden het altijd hanenklauw en dat past er beter bij. Verbreid zich heel stiekem ondergronds en je krijgt het zomaar niet weg. Zo ben ik hier al te keer gegaan met een spuitbus met onkruidbestrijder, voorzichtig om de rozen niet te raken natuurlijk. Ik reken er op dat ik daar wel mee aan de gang blijf deze zomer.
