Wim komt uit een uitvinderige familie… tenminste voor een deel dan. Wim, Piet en Ben zijn de praktische oplossers en Henry meer de theoretische. Moeder van der Kolk is trots op die handige jongens- mien jochies-…, maar vindt Henry het handigst, want die láát alles doen.
Ben kan ’s nachts soms net zo lang liggen puzzelen tot hij de oplossing voor een probleem gevonden heeft. Wim slaapt als hij het bed voelt… meestal dan…!
Ben en Wim zijn twee handen op één buik. Niet alleen met het bedenken van oplossingen, maar ook met hun goed bedoelde adviezen. Ze weten overal raad op, maar o wee als je dat niet opvolgt. Ze herhalen dat tot in den treure en worden beiden bijzonder mieterig als je het dan nog niet gesnapt hebt. Want dat je hun goede raad niet ter harte neemt omdat je daar toevallig geen zin in hebt komt niet bij ze op. Dan is het pas goed mis!
Nies en ik kennen onze mannen en zijn experts geworden in hoe daar mee om te gaan.
Bij Stork en later bij Holvrieka had je meer van die handige mannen natuurlijk. Zo hangt de door Holvriekamensen gefabriceerde brievenbus nog bij Gerhard en Judith aan de Kuifmees te pronken. De zonneluifel, wel voorzien van nieuw doek eveneens. De boerentuinbank waarvan het onderstel nog bij Stork gemaakt is wordt om de zoveel jaar van wat nieuwe latten voorzien en krijgt een likje verf. Op onze schuur zitten de witte vliegende vogels, symbool voor ons uitvliegend kroost –Holvrieka made- en bij Ben en Niesje sieren ze hun huis aan de Dorpsweg.
We hebben een veiligheidsslot op de dissel van de caravan, twee barbecues, een aantal van die handige priktafeltjes voor in de tuin… inderdaad.. allemaal van roestvrij Holvrieka-staal. En… sinds ik de zwaardere E-bike heb gebruiken we de Holvrieka-fietsendrager weer.
In ons huis hebben we ook een spiltrap, ooit door Willem Dubbelhuis bij Drentea- de voorloper van Holvrieka- gemaakt toen dit huis in 1975 verbouwd werd. Het is niet één van de makkelijkste trappen, maar daar hebben we mee leren leven door handgrepen te plaatsen. Een poosje terug begon er ineens een trede wel erg te bewegen. En ja hoor… scheurtjes. Dan roept Wim “Handige Dolf” die dat even komt lassen.
Die is nu opgeklommen tot bedrijfsleider bij het ingekrompen Holvrieka. En lassen…. Dat kan hij!
