Wanneer je in deze tijd 16 werd was het tijd voor een brommer. Het bleek een hele happening toen we met pa afreisden naar Markelo om naar een Zundapp voor Henk te gaan kijken.
Het werd een schot in de roos. Niet alleen Henk maar ook Gerhard vond het geweldig om op dit monster op twee wielen te zitten.
Dat het even wat minder ging toen Henk over de Kapellebult wilde crossen… daar zullen we het maar niet meer over hebben. Hij kwam wel direct met Wim bij dokter Lulofs terecht. Zijn schaafwonden zijn volgens mij goed genezen, maar ik weet niet meer of de Zundapp veel verwondingen had.
Gerhard, de jarige van vandaag, heeft nooit een duimpje gehad, maar hij hield het bij zijn onderlip, die hij naar binnen zoog. Daardoor kwam hij 10 jaar later bij de orthodontist terecht.
En natuurlijk had hij bij opa en oma zijn klompjes aan.
